Το ταξίδι στον μαγικό κόσμο των γραμμάτων συνεχίζεται! Ήρθε η σειρά του «Ππ».Ένα γράμμα που το συναντάμε σε πολλές λέξεις και όχι μόνο.«Πα πα πα» κάνει η πάπια, «πι πι πι» το παπί!«Πο πο», πού είναι τα παιδιά; Πήγαν περίπατο στην παραλία με τον παππού. Άλλωστε έχει ακόμη πολύ καλό καιρό!
Παιδιά, πάρτε τα ποδήλατα και βγείτε στον ποδηλατόδρομο για ποδηλατάδα!
Συνεχίστε να μιλάτε με το «Ππ».
Δες την ιστορία του «Ππ».
Τραγούδησε κι εσύ με τον παπαγάλο.
Θέλεις να μάθεις περισσότερα πράγματα για τις πάπιες, δες το παρακάτω βιντεάκι.
Έλα να ζωγραφίσουμε κάτι που αρχίζει από «Ππ» και να φτιάξουμε όλοι μαζί ένα βιβλίο.
Και τώρα καλό είναι να εξασκηθούμε στην γραφή του γράμματος «Ππ» που είναι και σαν πόρτα.
Πάρε λέξεις από το σπίτι που δείχνουν ήρωες, τόπο, χρόνο, αντικείμενα και πες μια ιστορία.
Συνεχίζουμε την εκμάθηση των γραμμάτων όχι με το «Ββ» αλλά με το «Ττ».
Ένα παιδί θέλησε να μάθει γιατί δεν προχωράμε σύμφωνα με την αλφαβήτα που έχουμε στον τοίχο σαν τρενάκι. Η απάντηση λοιπόν είναι ότι επεξεργαζόμαστε τα γράμματα ανάλογα με τη συχνότητα που εμφανίζονται στις λέξεις, τη δυνατότητα σύνθεσης λέξεων και την αναγνωρισιμότητά τους από τα παιδιά.
Δες την ιστορία του «Ττ».
Παίξε ιστορίες επιλέγοντας όσες λέξεις θέλεις.
Η προτεινόμενη ορθή φορά γραφής είναι η παρακάτω. Δοκίμασε να το γράψεις στον αέρα ή με το δείχτη πάνω στο γραφείο σου.
Άκου το τραγούδι της Τιτίνας.
Ας φτιάξουμε «το βιβλίο του Ττ» με σχέδια που έχουν το γράμμα «Ττ».
Αρχίσαμε και την ενσυνείδητη επεξεργασία των γραμμάτων στην τάξη με τα πρωτάκια μας.
«Αντίο, θάλασσα» λένε τα παιδιά με νοσταλγία. Συνεχίζουν να κοιτάνε τη γαλάζια θάλασσα και κρατώντας τον αχινό δε λένε να «ξεκολλήσουν» από την παραλία, παρά τις προτροπές της μαμάς για να φύγουν και να επιστρέψουν στο σπίτι τους.
Δες μια ιστορία με το γράμμα «Αα»!
Έλα να παίξουμε ιστορίες!
Φτιάξε προφορικά μια δική σου ιστορία με τις λέξεις που θα επιλέξεις από «το σπιτάκι του Αα».
Γράψε το γράμμα με την προτεινόμενη ορθή φορά. Μπορείς να το σχηματίσεις με το δείχτη στον αέρα. Επίσης ν' ακουμπήσεις τον δείχτη πάνω στο γραφείο σου και να το «γράψεις» μερικές φορές.
Η τάξη μας γέμισε γράμματα, γράμματα πολλά!!Αυτές τις μέρες με τα παιδιά της Α' τάξης παίζουμε με τα γράμματα που έμαθαν στην πρώτη ενότητα «Πού είναι ο Άρης;». Σ' ένα σακουλάκι που αποτελεί τη γραμματοθήκη μας βάλαμε τα γράμματα.
Μ' αυτά φτιάχνουμε παρεούλες(συλλαβές) και λέξεις με τα γράμματα που έχουμε μάθει. Παίρνοντάς το στο σπίτι μπορούν κι εκεί να συνεχίζουν τα παιχνιδάκια. Στη συνέχεια μπορούμε να το εμπλουτίσουμε με νέα γραμματάκια.
Τα παιδιά έρχονται σ' επαφή με
απλά γλωσσικά στοιχεία.
Η σύνθεσή τους παράγει πολυπλοκότερα στοιχεία με νόημα.
Δουλεύουμε τις λέξεις ολικά και αναλυτικοσυνθετικά.
Αργότερα τα γράμματα θ' αποτελέσουν αντικείμενο ενσυνείδητης επεξεργασίας.
Σήμερα, 5 Οκτωβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών. Θα μιλήσω για τους δικούς μου δασκάλους που ακόμα τους θυμάμαι με νοσταλγία. Έχουν περάσει δε θα έλεγα και λίγα χρόνια από τότε που ήμουν μαθήτρια στο δημοτικό σχολείο. Ένα σχολείο μικρό σ' ένα επίσης μικρό χωριό, που είναι χτισμένο στους πρόποδες ενός βουνού, όπως έγραφα στις εκθέσεις μου για να το περιγράψω.
Εκεί κάθε χρόνο έρχονταν περισσότερο δάσκαλοι και λιγότερο δασκάλες λόγω των συνθηκών που θα αντιμετώπιζαν (σπίτι, κρύο, μετακίνηση κ.α.)
Ζωγραφιά από τα παιδιά στο ολοήμερο.
Δεν τους ξέχασα ποτέ! Θυμάμαι τα ονόματά τους αλλά και το στυλ που είχε ο καθένας ως δάσκαλος.
Στην πρώτη δημοτικού τη δασκάλα μου την έλεγαν κυρία Ντίνα. Μάλλον ήταν αυτή που μ' ενέπνευσε για να ακολουθήσω κι εγώ τον δικό της «δρόμο», αφού από τότε θυμάμαι τον εαυτό μου να θέλω να γίνω δασκάλα. Θυμάμαι την αγκαλιά που μου έκανε όταν μ' αποχαιρέτησε στο τέλος της χρονιάς.
Στη δευτέρα τάξη ήρθε ο κύριος Προκόπης. Ένας κύριος λίγο παχουλός, κοντός, καλοσυνάτος και αρκετά διακριτικός.
Στην τρίτη τάξη είχα δάσκαλο τον κύριο Σπύρο. Ήταν νέος, κομψός, κεφάτος, πότε πότε αυστηρός. Θυμάμαι όταν ρωτούσε την προπαίδεια. Ευτυχώς έκανα πολύ εξάσκηση και την έλεγα απέξω κι ανακατωτά, όπως μας ζητούσε.
Στην τετάρτη τάξη ήρθε ο κύριος Επαμεινώνδας. Ήταν ψηλός, με μαύρα μαλλιά, σοβαρός, λιγομίλητος.
Στην πέμπτη δημοτικού ο κύριος Βασίλης με καταγωγή από την ήπειρο ήταν περισσότερο αυστηρός, αλλά μας έμαθε διάφορους παραδοσιακούς χορούς από την Ελλάδα.
Στην έκτη δημοτικού είχα τον κύριο Ανδρέα, που είχε μουστάκι, ήταν χαμογελαστός, κεφάτος κι έπαιζε μαζί μας στην αυλή. Κάναμε και μια μακρινή εκδρομή που περάσαμε πολύ όμορφα. Ακόμη κοιτάζω τις φωτογραφίες.
Ο δάσκαλος και η δασκάλα στην ποίηση αντιμετωπίστηκαν με αγάπη, με νοσταλγία και με χιούμορ.
Η Μαρίνα στο ολοήμερο μου χάρισε ένα παραδεισένιο τοπίο.
Στον Δάσκαλο - Κωστής Παλαμάς
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτίσ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μέσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς. Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θέμελα βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά. Τι κι' αν πολλοί σ' έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν Άτλαντας στην πλάτη,
Υπομονή! Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι.
Σύνθεση- Ενορχήστρωση: Οδυσσέας Σαγρέδος
Ερμηνεία: Βασίλης Λέκκας
Συμμετέχει η χορωδία του 3ου Δ. Σ. Διονύσου
Δάσκαλε, μάθαινε - Μπ. Μπρεχτ
Δάσκαλε, μάθαινε!
Δάσκαλε,
μάθαινε!
Μην λες πολύ συχνά, πως έχεις
δίκιο, δάσκαλε!
Άσε τον μαθητή σου να το
νιώσει!
Όλη την ώρα την αλήθεια μην
την καταπονείς.
Δεν το αντέχει.
Να ακούς όταν μιλάς!
Δάσκαλε - Γιάννης Π. Τζήκας
Δάσκαλε, την πόρτα της τάξης σαν διαβείς
ψηλά το κεφάλι, χαμογέλα
ζεστή την καθημερινή σου καλημέρα να την πεις.
Κι όταν το μάθημα αρχίσεις
Λόγια πολλά μη λες
Οι κινήσεις σου απλές, λιτές
Μα τεντωμένες οι αισθήσεις.
Δώσε το λόγο στα παιδιά
Δεν έχεις τίποτα να πάθεις
Κοίτα τα μάτια τους τα λαμπερά
Πολλά απ' αυτά έχεις να μάθεις.
Μη στέκεσαι στις στείρες γνώσεις
Συνεργασία, αγάπη, ανθρωπιά
Αυτά πρέπει να δώσεις
Το κριτικό το πνεύμα ν' ανυψώσεις.
Δάσκαλε άκου...
Απ' τη μεριά της Ζάκυθος
Σου κρένει ο ποιητής:
«Πάντ' ανοιχτά, πάντ' άγρυπνα
τα μάτια της ψυχής».
Τα παιδιά στο ολοήμερο μου χάρισαν καρδούλες, πολλές καρδούλες.
Ο στόχος της ημέρας αυτής είναι ν' αναγνωριστεί η προσφορά τους σε κάθε χώρα και ιδιαίτερα τη δική μας, την Ελλάδα. Οι ηλικιωμένοι παίζουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο μέσω της εθελοντικού έργου τους, της μετάδοσης των εμπειριών και των γνώσεων τους, της βοήθειας που προσφέρουν στα παιδιά τους, αλλά και της συμμετοχής τους στην αγορά εργασίας.
«Η Παγκόσμια Ημέρα Ηλικιωμένων» ή «Τρίτης Ηλικίας» ψηφίστηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1990 και καθιερώθηκε να εορτάζεται την 1η Οκτωβρίου ως φόρο τιμής προς τους ηλικιωμένους αλλά και για να επισημάνει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Κάθε χρόνο με τα παιδιά τραγουδάμε
αυτό το τραγούδι στην τάξη.
👇
Τα παιδιά ανταποκρίνονται με συγκίνηση και μια πρωτόγνωρη κατανόηση, που είναι μάθημα για όλους μας.
Ακούστε το τραγούδι από την παιδική χορωδία του Σπύρου Λάμπρου
👴👵Τι μπορούμε να κάνουμε όλοι μας για τον παππού και τη γιαγιά;
Αρχικά οφείλουμε να δείξουμε σεβασμό στην αξιοπρέπεια και την προσωπικότητά τους.
Να τους προσφέρουμε αυτά που χρειάζονται ώστε να ζουν με αξιοπρέπεια.
Να τους δώσουμε τον ρόλο και τη θέση που τους αξίζει στη ζωή.
Να περνάμε χρόνο μαζί τους. Ένα τηλεφώνημα,
μια βόλτα, ένα καφεδάκι, ένα γεύμα...
Να ζητάμε να μας διηγηθούν ιστορίες από τη δική τους καθημερινότητα. Να μεταφέρουμε αυτή την εμπειρία στους νεότερους ανθρώπους.
Να δείξουμε ενδιαφέρον για την καθημερινότητά τους και να ζητήσουμε τη γνώμη τους για κάτι που μας απασχολεί.
Να τους φροντίζουμε και να τους αγαπάμε!
📙Αφορμή για ανάγνωση...
Στην παρακάτω ανάρτηση μπορείτε να δείτε διάφορα ενδιαφέροντα βιβλία για τον παππού και τη γιαγιά.
