Το Παιδί, η Πόλη και τα μνημεία

Ιστορική μνήμη-Εθνικός Κήπος

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Ο Γ. Σεφέρης είπε: «Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν, είναι σαν να σβήνεις ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον».

Συμμετείχαμε και φέτος στο πρόγραμμα «Το παιδί, η πόλη και τα μνημεία». Το πρόγραμμα αποτελεί πρωτοβουλία του Δήμου Αθηναίων και υλοποιείται  από την Τεχνόπολη σε συνεργασία με τις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Α' Αθήνας, και με την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Έχει την αιγίδα της Προεδρίας της Δημοκρατίας.

Μέσα από τον οδηγό για εκπαιδευτικούς επιλέξαμε τη διαδρομή 

«Εθνικός κήπος, ψήγματα ιστορίας». 

Ο Εθνικός κήπος είναι συνδεδεμένος με την ιστορία μας αλλά και ένα πολιτιστικό μνημείο της Ευρώπης. Επίσης αποτελεί έναν πράσινο χώρο στην Αθήνα για τον δροσισμό της.

 

Λίγα λόγια για την ιστορία του Εθνικού κήπου

Ο Κήπος δημιουργήθηκε από επιθυμία της βασίλισσας Αμαλίας, ως κήπος των Ανακτόρων.

Η θέση που επιλέχθηκε, στην άκρη της πόλης, ήταν υπερυψωμένη με θέα στον Σαρωνικό και την Ακρόπολη.

Έκαναν πολλές απαλλοτριώσεις ιδιόκτητων αγροτεμαχίων με δαπάνες του κράτους.

Τα έξοδα δημιουργίας και συντήρησης του κήπου πληρώνονταν από το βασιλικό ταμείο.

Ο κήπος σχεδιάστηκε ως φυσικό τοπίο με μεγάλα δέντρα, γιατί όπως είπε ο πατέρας του βασιλιά Όθωνα, Λουδοβίκος Α' της Βαυαρίας, «Σκιά, πολλή σκιά χρειάζεται η Αθήνα...».

Το πότισμα γινόταν εν μέρει από το αρχαίο δίκτυο του Πεισιστράτειου Υδραγωγείου, σε μια πόλη που είχε πρόβλημα λειψυδρίας.

«Οι Αθηναίοι υποφέρουν, αλλά η χλόη έχει πολύ καλώς εις την υγείαν την», αναφέρει ο Γάλλος συγγραφέας Εντμόντ Αμπού.

Πάντως λίγοι ήταν οι Αθηναίοι που χαίρονταν τον Kήπο:μόνο κάποιες οικογένειες που είχαν άδεια εισόδου, όταν οι βασιλείς έλειπαν από τα ανάκτορα.

ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ Ή ΕΘΝΙΚΟΣ

Ο βασιλικός κήπος μετονομάστηκε, για πρώτη φορά, σε Εθνικό το 1927 κατά την περίοδο της αβασίλευτης δημοκρατίας (1924-1935).Το 1935 ονομάστηκε πάλι βασιλικός όταν επανήλθε ο βασιλιάς Γεώργιος Β'. Το 1974 όμως ονομάστηκε οριστικά Εθνικός κήπος.

Επίσκεψη στον Εθνικό κήπο

Η παρακάτω φωτογραφία είναι πανόραμα του Κήπου από τον νότιο εξώστη των Ανακτόρων γύρω στο 1860. 

Η Αμαλία, το 1842, φύτεψε 8 από τους πανύψηλους φοίνικες, τις ουασινγκτόνιες, που υπάρχουν και σήμερα στην είσοδο της λεωφόρου βασιλίσσης Αμαλίας.

«Οι φοίνικες που έχω φυτέψει, ήδη αναπτύσσονται θαυμάσια και φαντάζομαι πως θα κάνουν τον περίπατό τους οι άνθρωποι ύστερα από 300 χρόνια κάτω απ' αυτούς. Έτσι περιγελώ όλους εκείνους που κουνούσαν το κεφάλι αμφιβάλλοντας για τα σχέδιά μου και την επιτυχία τους», έγραφε στο γράμμα προς τον πατέρα της, το 1846.

Ο Κήπος κατά την φύτευσή του.

Πηγή: Πανόραμα του Βασιλικού κήπου το 1860

Ερωτήματα για συζήτηση και δραστηριότητες στον κήπο

Κοιτάζοντας τα παιδιά την φωτογραφία συγκρίνουν με το παρόν.

Πώς θα ήταν ο χώρος αυτός χωρίς τα δέντρα;

Πώς τον φαντάζονται διακόσια χρόνια πριν;

Πώς θα ήταν η περιοχή αν είχε κτιστεί το παλάτι αλλού;

Αν η βασίλισσα Αμαλία προτιμούσε να ζωγραφίζει αντί να φυτεύει δέντρα;

Την εποχή που φτιάχτηκε, ήταν ένας κήπος για όλους ή μόνο για τους βασιλιάδες;

Τα παιδιά περιηγούνται στον κήπο.

Μαθαίνουν για τα είδη των φυτών του κήπου.

Αναρωτιούνται για τα μικρά είδη ζώων που υπάρχουν.

Μαθαίνουν για το πότισμα του κήπου και τη χρήση των λιμνών ως υδαταποθήκες.

Βλέπουν τα μικρά κτίσματα που υπάρχουν στον κήπο και κάνουν υποθέσεις για τη χρήση τους.

Ανακαλύπτουν προτομές διαφόρων προσώπων μιας άλλης εποχής.

Θαυμάζουν τα ψηλότερα δέντρα, τα δέντρα με το μεγαλύτερο κορμό, τα δέντρα με το μεγαλύτερο άνοιγμα κλαδιών(ομπρέλα).

Διαβάζουν γράμματα της βασίλισσας Αμαλίας στον πατέρα της.

Παρουσίαση του θεατρικού δρώμενου που είχαμε ετοιμάσει με ταυτόχρονη προβολή βίντεο της πορείας του προγράμματος που υλοποιήσαμε το 2022-2023. 

 

Πραγματοποιήθηκε εργαστήριο εικαστικών στο χώρο της Τεχνόπολης κατά την παρουσίαση του προγράμματος.

Η Έκθεση στην Τεχνόπολη

Τα δικά μας εκθέματα: πόστερ, αφίσες, κατασκευές

Η βόλτα στη γειτονιά με σχόλια από τα παιδιά.

«Ότι είναι χαλασμένο πρέπει να επιδιορθωθεί»

«Τα γκράφιτι δεν είναι ωραία παντού».

«Υπέροχος ο Θησέας στην πλατεία».

«Τα αστέρι του Δαβίδ δείχνει ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε διάφορα γεγονότα για να μην επαναληφθούν».

«Τα μνημεία μας μαθαίνουν και μας θυμίζουν πράγματα».

«Τα μνημεία τα σεβόμαστε».

Τα αγαλματάκια που εμπνεύστηκαν από αλουμινόχαρτο

Γοργόνες, χορεύτριες, ποδοσφαιριστές, αθλητές, αθλήτριες, μητέρα με μωρό κ.α. Έκαναν τις προτάσεις τους για τον δημόσιο χώρο που θα ήθελαν να τοποθετηθούν και γιατί.

Φυσικά δημιούργησαν με τα σώματά τους αγάλματα, παίζοντας.

Οι φοίνικες που κατασκευάσαμε για την έκθεση.

Τα παιδιά φυσικά παρουσίασαν το θεατρικό δρώμενο στους γονείς σε μια μικρή γιορτή που στήθηκε την τελευταία ημέρα του σχολικού έτους 2022-2023 στην τάξη. Προβλήθηκε και μια παρουσίαση με τη διαδρομή του προγράμματος.

👀Προβολή Παρουσίασης

Μουσικοκινητικό δρώμενο 5 λεπτών:

Tα παιδιά στήνουν τον Εθνικό κήπο μπροστά τους. Τα δέντρα πρώτα κάνουν την εμφάνισή τους, ακολουθούν τα λουλούδια, που παίζουν και χορεύουν μαζί τους και στη συνέχεια έρχεται το νερό με τα ψαράκια και τα δροσίζει όλα. 

Τα δέντρα και τα λουλούδια είναι όλα διαφορετικά μεταξύ τους όπως συμβαίνει στη φύση. Άλλωστε ήταν και μια διαπίστωση από την επίσκεψη στον κήπο.

«Η διαφορετικότητα είναι η ομορφιά του κόσμου.

Όλα αυτά συνέβησαν ακούγοντας το τραγούδι «Ο κήπος των Ευχών» από τον Μάριο Φραγκούλη.

👉Ας το απολαύσουμε.

Ήταν μια όμορφη διαδρομή που θέλεις να συνεχιστεί!