Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία

Μας αφορά

Καλό μου ημερολόγιο,

Νομίζω ότι δε θα ξεχάσω ποτέ αυτό το παιδί! Αυτό το παιδί που μου έμαθε να προσπαθώ περισσότερο, να γίνομαι καλύτερη, με ενσυναίσθηση, να ''βλέπω'' βαθύτερα, μακρύτερα, να μην σταματάω και να γεμίζω από αγάπη. Η αύξηση της  ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ πρέπει να είναι κύριο μέλημα όλων απέναντι στα άτομα με αναπηρίες. Είναι γεγονός ότι μας αφορά όλους. Όταν αναφερόμαστε σε ειδικές ανάγκες εννοούμε κάθε πνευματική ή σωματική αναπηρία που χρειάζεται ειδική μεταχείριση ώστε το άτομο να αναπτύξει ισότιμα όλες τις ικανότητές του και να ενταχθεί στην κοινωνία. 

Τέτοιες μπορεί να είναι αισθητηριακές αναπηρίες δηλαδή τύφλωση, κώφωση, σωματικές αναπηρίες όπως εγκεφαλική παράλυση, ακρωτηριασμένα άκρα. Επίσης νοητική υστέρηση, Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή (αυτισμός), ειδικές μαθησιακές δυσκολίες(δυσλεξία κλπ).

Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία καθιερώθηκε να εορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου από το 1992, επειδή εκείνη την ημέρα ο ΟΗΕ υιοθέτησε το Πρόγραμμα Δράσης για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες, όπως ήταν η αρχική της ονομασία. Εορτάζεται σε όλον τον πλανήτη προκειμένου να προωθηθεί η κατανόηση σε θέματα αναπηρίας και η κινητοποίηση υπέρ των δικαιωμάτων αξιοπρέπειας και ευημερίας των ατόμων με αναπηρία. 

Σκοπός της ημέρας είναι να υπενθυμίσει σε όλους, από τους απλούς πολίτες ως τις κυβερνήσεις και οργανισμούς, το δικαίωμα στην πλήρη συμμετοχή τους στην κοινωνία.

Χρειάζεται υπενθύμιση  κάτι τόσο αυτονόητο;

Χρειάζεται να μας θυμίζουν άραγε: 

ότι είμαστε διαφορετικοί αλλά ίσοι

να μην κάνουμε διακρίσεις

να εστιάζουμε στις δυνατότητες των ατόμων με αναπηρία

να κοιτάζουμε τις ανάγκες τους

ότι μπορούν να τα καταφέρουν αν δεν βάζουμε εμπόδια

ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε μια κοινωνία ενιαία και προσβάσιμη για όλους.

👉O Nικόλας, ένα ''αλλιώτικο'' αγόρι και η Μαρία γίνονται φίλοι...αν και διαφορετικοί. Οι ιδιαιτερότητες του αγοριού δεν εμποδίζουν την μικρή Μαρία. Ανακαλύπτει πρωτότυπους τρόπους να παίξει μαζί του. Έτσι σιγά σιγά αποκτά ένα σπάνιο δέσιμο μαζί του που κάνει το αγόρι να το  νιώθει ακόμη κι αν δεν μπορεί να το εκφράσει.

Το σχοινάκι που αποτέλεσε το μέσο για να έρθουν κοντά θα βρίσκεται πάντα στο χέρι της ακόμη κι όταν ο Νικόλας ''φεύγει''.  

Η στιγμή είναι καθοριστική για εκείνη που αποφασίζει να γίνει Δασκάλα για παιδιά με ιδαιτερότητες!

Ο Νικόλας ήταν για εκείνη κινητήρια δύναμη.

Η ευαισθησία, η ανιδιοτέλεια και η αυταπάρνηση 

διδάσκουν δύναμη και όχι αδυναμία.