Παραμύθι
Θυμάμαι εκείνες τις ημέρες, που πήγαινα στο σχολείο, που περπατούσα στην πόλη μας και έβλεπα την Ακρόπολη κάθε μέρα, που έβλεπα τα παιδιά με τα πατίνια και τα ποδήλατα! Σήμερα μου έστειλε μία μαθήτριά μου μια ιστορία. που έγραψε με αφορμή το βιβλίο, που διάβασαν τα παιδιά, «Η Πόλη που έδιωξε τον πόλεμο» του Αντώνη Παπαθεοδούλου (εκδόσεις Πατάκη).Το κάθε παιδί δημιούργησε την πόλη του, της έδωσε όνομα και μας την παρουσιάζει με το δικό του τρόπο.
Κόκκινη κλωστή δεμένη
στην ανέμη τυλιγμένη
δωσ' της κλότσο να γυρίσει
παραμύθι ν'αρχινήσει....
Ζούσα κάποτε, που λέτε, σε μια όμορφη πόλη με χρωματιστά κτίρια και χαρούμενους ανθρώπους.
Ξαφνικά, μια μέρα, ήρθε στην πόλη μια σοφή κουκουβάγια και μας είπε ότι κινδυνεύαμε και έπρεπε να μείνουμε μέσα στα σπίτια μας για αρκετό καιρό. Οι άνθρωποι στεναχωρήθηκαν πολύ, αλλά άκουσαν την κουκουβάγια.
Οι μεγάλοι δεν πήγαιναν στις δουλειές τους και τα παιδιά δεν πήγαιναν στο σχολείο τους. Έκαναν υπομονή, έδειξαν ψυχραιμία και υπευθυνότητα. Μετά από λίγο καιρό τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Τα κατάφεραν.
Ο κίνδυνος πέρασε. Οι άνθρωποι μπορούσαν και πάλι να συναντηθούν όλοι μαζί και να αγκαλιαστούν. Τα παιδιά έπαιζαν και πάλι με τους φίλους τους και ήταν όλοι ευτυχισμένοι.
Ήταν η πόλη που έδιωξε τον κίνδυνο!
Μαργαρίτα Δ. Β1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.