Μια βόλτα
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Πριν από λίγη ώρα γύρισα από μια βόλτα στους γεμάτους, ζωή, δρόμους της πόλης. Μουσική, ομιλίες, γέλια, παιδιά, φώτα, μυρωδιές...
Αυτή η άνοιξη ήταν διαφορετική. Φτάνει προς το τέλος της. Στην αρχή αυτής της άνοιξης ξαφνικά άλλαξαν οι καθημερινές μας συνήθειες, η ρουτίνα μας. Προσπαθήσαμε να βλέπουμε τη θετική πλευρά της κατάστασης, για να είναι ήρεμη η ζωή μας και σε άλλους ρυθμούς κι όχι αγχωτική. Ήταν μια πρόκληση; Θεωρούσαμε δεδομένη μια βόλτα στη γειτονιά. Είχαμε την ελευθερία μας, την επαφή με τους άλλους ανθρώπους. Όμως, αγαπημένο μου ημερολόγιο, εκείνο το παιδί δεν είπε ότι σε λίγο καιρό θα τα βρω όλα αυτά πάλι. Σχεδίασε μια ωραία βόλτα με το δικό του τρόπο και έτσι παρέμεινε δεδομένη. Έφτιαξε τη δική του ιστορία και μου την έστειλε! Δεν άλλαξε, γιατί δε χρειαζόταν! Το βλέπω!
Τ' όνομά σου:
αγιόκλημα αναρριχόμενων άστρων
Τ' όνομά σου:
Ειρήνη
στα κλωνάρια
του δάσους
Τ' όνομά σου:
κουδούνισμα αλόγων
που σέρνουν την άνοιξη
πίσω τους
Τ' όνομά σου:
στροφή από φλάουτο
τη νύχτα
Τ' όνομά σου: βροχούλα στου σπορέα το μέτωπο
Τ' όνομά σου: Ειρήνη στους δρόμους των πόλεων
Τ΄ όνομά σου: ρινίσματα ήλιου
Τ΄ όνομά σου:
τοπίο χωρισμένο
σε χρώματα
Τ΄ όνομά σου: ομιλία δύο ρυακιών μεταξύ τους
ΕΞΟΔΟΣ
Παίρνω και βγάζω περίπατο την ψυχή μου
κάθε που αρχίζει να σκληραίνει το χαμόγελό της.
Μου λέει πεθύμησα τη βροχή,
τον ήλιο πάνω απ' τα βουνά ή ανάμεσα απ' τα σύννεφα
και τον αγέρα που γεννιέται αδιάκοπα στα δάση
όλος αρώματα και ουσίες, γάλα και μουσική.
Την οδηγώ σαν ένα ελάφι κάθε που διψά
μπρος στον τρεχούμενο, λαμπρό μαστό της αιωνιότητας,
ανανεώνει το αίμα, φως μέσα της κ' επιστρέφει
στη ζωή πάλι, μ' έναν
καινούριο τόνο αθανασίας στο χαμόγελό της.
Νικηφόρος Βρεττάκος
(Το ποίημα «Τ' όνομά σου», του Νικηφόρου Βρεττάκου σε αποσπάσματα)
Η εικονοϊστορία δημιουργήθηκε από τη μαθήτρια της Β1 τάξης Βαλίσιας Ζ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.