Χάθηκε σκύλος

Οι περιπέτειες της Πέρλας

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Τι συμβαίνει όταν η πραγματικότητα εισέρχεται στην σχολική τάξη;

Γεννιούνται απίστευτες ιστορίες!

Όλα έγιναν εξ αποστάσεως...Ήταν μέρα που μοιραζόμαστε τα νέα μας και τις εμπειρίες μας κατά το «Τι Νέα;». Σήμερα θα γίνω κι εγώ μαντατοφόρος μιας είδησης που ήταν κολλημένη σε ένα δέντρο στη γειτονιά. Η Πέρλα, χάθηκε! Την αναζητούν οι δικοί της και έβαλαν μια αφίσα. Τα παιδιά   αρχίζουν τις ερωτήσεις και τις απορίες. «Πού χάθηκε; Πού βρήκατε την αφίσα; Είναι αρσενικό ή θηλυκό; Φορούσε κολάρο; Να δούμε την αφίσα; Δίνουν και χρήματα; A,πόσο πολύ το αγαπούν!» Υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον και ανησυχία. 

Έχω και καλά νέα τους είπα! Το σκυλάκι ευτυχώς βρέθηκε! Είναι ασφαλές, στο σπίτι του! Υπάρχει όμως ένα ερώτημα. Τι να έκανε την εβδομάδα που έλειπε απ' αυτό; Πού πήγε; Η φαντασία θα δώσει τις απαντήσεις. Θα γίνει λέξεις και θα γεννηθούν οι ιστορίες, τα κείμενα. Τα ελεύθερα κείμενα! Τα κείμενα αυτά, αγαπημένο μου ημερολόγιο, είναι γραμμένα από τα παιδιά για τα παιδιά, που έχουν νόημα για τα ίδια. Εδώ είναι ένας τόπος όπου ο κόσμος και ο λόγος των παιδιών θα συναντήσει εσάς, εμάς, όλους.

Η ιστορία  της Πέρλας

Γεια σας! 
Είμαι η Πέρλα και θα σας διηγηθώ την ιστορία μου. Ήταν ένα  απόγευμα στις 20 Μαΐου που με είχαν βγάλει βόλτα. Εκείνη τη στιγμή είπα να τρέξω λίγο. Έτσι όμως, όπως έτρεχα ,ξεχάστηκα και πήγα μακριά. Σε λίγο βρέθηκα μόνη μου και ξαφνικά άρχισε να βρέχει. Έψαχνα κάπου να προφυλαχτώ, όταν είδα έναν φούρνο. Η πόρτα ήταν ανοιχτή και μια κυρία ήρθε προς το μέρος μου. Ύστερα μου είπε να κοιμηθώ εκεί. Το επόμενο πρωί με έβγαλε βόλτα. Πέρασα πολύ ωραία! Όλη την εβδομάδα την περάσαμε μαζί. Παίζαμε, βγαίναμε βόλτες. Την τελευταία μέρα της εβδομάδας είδε την αφίσα μου! Πήρε τηλέφωνο το αφεντικό μου και με πήγε στο σπίτι μου. Η κυρία έγινε φίλη με το αφεντικό μου, οπότε την έβλεπα συχνά κι έτσι ζήσαμε εμείς καλά κι εσείς καλύτερα!
                                                                                                  Ευτυχία Α.

Η Πέρλα έχει πια ΠΑΡΕΑ!

Η Πέρλα καθόταν στο μπαλκόνι, όταν πέρασε από μπροστά της ένα αδέσποτο που τον λένε Μπόμπη.«Τι κάνεις εδώ; Έλα να σου δείξω πως ζουν τ' αδέσποτα!» της είπε. Η Πέρλα τον ακολούθησε. «Θα σε πάω στον Παρθενώνα να δεις την θέα, καλή μου Πέρλα!» της είπε και ξεκίνησαν. Η Πέρλα δεν ήξερε να κυκλοφορεί στους δρόμους μόνη της και παραλίγο να την σκοτώσει ένα αυτοκίνητο. 'Ομως την έσωσε ο Μπόμπη! Καθώς περπατούσαν στο Θησείο βρήκαν ένα μπολ με ξηρά τροφή και η Πέρλα έφαγε. «Έλα» της είπε ο Μπόμπη,«θα νυχτώσει!» Περπατούσαν για αρκετή ώρα όταν συνάντησαν τον Ψιψινέλ, τον γάτο. «Γεια σας, πού πάτε;» τους ρώτησε. «Πάμε στον Παρθενώνα» απάντησε ο Μπόμπη και συνέχισε «Έλα κι εσύ αν θες.» Έτσι η παρέα μεγάλωσε! Μετά από λίγο έφτασαν στην είσοδο της Ακρόπολης. «Τέλεια !»είπε η Πέρλα, «έρχομαι συχνά εδώ με τους δικούς μου, θα σας δείξω τον δρόμο!» Ώσπου ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή: «Πέρλα, κοπέλα μου, σε ψάχνουμε παντού.» Ο Ψιψινέλ κι ο Μπόμπη ζήλεψαν. Εκείνους δεν τους ψάχνει κανείς, έως τώρα τουλάχιστον, γιατί οι άνθρωποι που έχουν την Πέρλα τους υιοθέτησαν κι αυτούς. Η Πέρλα έχει πια ΠΑΡΕΑ!
                                                                                                  Διονύσης Ζ.

Τι Νέα;
Ελεύθερα κείμενα
Τεχνικές της Παιδαγωγικής Freinet.