Ουράνιο Τόξο

Θα φανεί...

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Να σου πω πόσες φορές ως παιδί έχω τρέξει έξω για να δω το ουράνιο τόξο που εμφανίστηκε στον ουρανό μετά από βροχή, πραγματικά δεν θυμάμαι. Με ορθάνοιχτα μάτια, που λαμπυρίζουν, στρέφουμε το βλέμμα μας στη θεά Ίριδα που βγήκε σεργιάνι στον ουρανό για να μας πει ότι «μπόρα ήταν και πέρασε». 

Το ουράνιο τόξο πάντα έκρυβε μυστικά. Ένα ασυνήθιστο, μοναδικό και ελκυστικό φυσικό φαινόμενο.

Είναι καθαρά ένα οπτικό φαινόμενο. Μπορεί να «κολλάει» το βλέμμα μας στον ουρανό, να νομίζουμε ότι μπορούμε και να το αγγίξουμε αλλά αυτό δεν μπορεί να συμβεί αφού είναι μόνο οπτική εικόνα. 

Το «αγγίζουμε» με το βλέμμα και την καρδιά.

Τα παιδιά αγαπάνε το ουράνιο τόξο και το ζωγραφίζουν στα τετράδια τους με ιδιαίτερη χαρά!

Μανόλια Π.

 

Τα παιδιά ενθουσιάζονται με βιβλία που μιλάνε για το ουράνιο τόξο, με παραμύθια, με αυτοκόλλητα. Είναι αυτά τα εφτά χρώματα και όλες οι αποχρώσεις που διακρίνονται ανάμεσα τους που τα μαγεύουν.

Στο βιβλίο της Γλώσσας Β' Δημοτικού διαβάσαμε τα δύο κείμενα που υπάρχουν, δηλαδή ένα κείμενο από εγκυκλοπαίδεια και ένα ποίημα.

Μαργαρίτα Κ.

Εγκυκλοπαιδικό άρθρο

Ουράνιο τόξο

Το ουράνιο τόξο εμφανίζεται στον ουρανό σαν μια κορδέλα με πολλά χρώματα. Δημιουργείται όταν οι ακτίνες του ήλιου περνούν μέσα από τις σταγόνες της βροχής ή της ομίχλης.

Τα εφτά χρώματα του ουράνιου τόξου, τα οποία ονομάζουμε «χρώματα της Ίριδας», είναι το μοβ, το σκούρο μπλε, το ανοιχτό μπλε, το πράσινο, το κίτρινο, το πορτοκαλί και το κόκκινο.

Το άσπρο φως του ήλιου, που έχει μέσα του όλα τα χρώματα, συναντά τις σταγόνες της βροχής και τότε σκορπίζει τα χρώματά του.

Έτσι βλέπουμε πίσω από τις σταγόνες το ουράνιο τόξο.

Ποίημα

Το ουράνιο τόξο

Μόλις σταματήσει η βροχή 

κι οι αχτίνες του ήλιου ξεπροβάλλουν,

χρώματα ξεχύνονται στη γη

και τη φύση όλη περιβάλλουν.

Το ουράνιο τόξο σαν φανεί,

η χαρά φωλιάζει στην καρδιά μου

και η λύπη τρέχει να κρυφτεί,

διώχνοντας τα σύννεφα μακριά μου.

Βίβιαν Β.

Δραστηριότητες

🌈Σε τι μοιάζει και σε τι διαφέρει το εγκυκλοπαιδικό άρθρο από το ποίημα;

🌈Πώς δημιουργείται το ουράνιο τόξο;

🌈Ποια είναι τα συναισθήματα μας όταν φανεί το ουράνιο τόξο;

🌈Τι συμβολίζει το ουράνιο τόξο;

🌈Γιατί  λέμε «τα χρώματα της ίριδας»; Ποια ήταν η Ίριδα;

🌈Ακούγοντας τη λέξη ίριδα, τι άλλο μας έρχεται στο νου;

Μαργαρίτα Γ.

👉Ακούστε το τραγούδι «Το ουράνιο τόξο» και διαβάστε τους στίχους από το ομώνυμο ποίημα.

Μυθολογία

Το ουράνιο τόξο, είναι ένα φυσικό φαινόμενο που ξεχωρίζει για την ομορφιά του αλλά και την μυστικότητα που αποπνέει. Υπήρξε αγαπημένο συστατικό της μυθολογίας.

Το ουράνιο τόξο είναι μέρος των μύθων πολλών πολιτισμών σε όλο τον κόσμο.

Είναι σύμβολο εδώ και πολλές χιλιετίες ως γέφυρα ουρανού και γης, αγγελιοφόρος, σκάλα προς τον ουρανό.

Ελληνική μυθολογία

Η Ίριδα ήταν δευτερεύουσα

θεότητα του Ολύμπου. Ανήκε στην κατηγορία των θεών με καθήκοντα αγγελιοφόρου, όμοια με εκείνου του θεού Ερμή. Οι αρχαίοι Έλληνες την φαντάζονταν νέα, με πλούσιο φόρεμα και χρυσά φτερωτά σανδάλια, κρατώντας στο χέρι το κηρύκειο, όπως ο Ερμής. Ήταν φτερωτή και γρήγορη σαν θύελλα.

Ο δρόμος που ακολουθούσε στον ουρανό από την Στύγα, για να μεταφέρει σε χρυσή υδροχόη το «ιερό ύδωρ» στον Όλυμπο για τον όρκο των θεών, χαρασσόταν με τα επτά χρώματα.

Στο δυτικό αέτωμα του Παρθενώνα υπάρχει παράσταση όπου μαζί με τον Ερμή περιμένει το αποτέλεσμα του αγώνα ανάμεσα στον θεό Ποσειδώνα και την θεά Αθηνά για την ονομασία της πόλης.

Ίρις του ματιού

Το μέρος του ματιού που έχει το χρώμα.

Ίρις, το λουλούδι 

Στην Κινέζικη μυθολογία το ουράνιο τόξο ήταν μια σχισμή στον ουρανό, που σφραγίστηκε από τη θεά Nϋwa, η οποία χρησιμοποίησε γι' αυτό πέντε χρώματα.

Στη Σκανδιναβική μυθολογία, το ουράνιο τόξο ήταν μια γέφυρα ανάμεσα σε δυο βασίλεια, που είναι ο κόσμος των θεών και ο κόσμος των ανθρώπων.

Σε έναν ιρλανδικό μύθο, στη βάση του ουράνιου τόξου ένα τσουκάλι γεμάτο χρυσάφι περιμένει όποιον καταφέρει να φτάσει εκεί, πράγμα φυσικά αδύνατο αφού το ουράνιο τόξο είναι οπτική εικόνα που δεν αγγίζεται και δεν εντοπίζεται στον χώρο.

Στη μυθολογία των Αβορίγινων ιθαγενών της Αυστραλίας, το ουράνιο τόξο, που το θεωρούν φίδι, είναι η θεότητα του νερού.

Στην ινδική μυθολογία, ήταν ένα τόξο με το οποίο ο Ίντρα, θεός της βροντής και του πολέμου, έριχνε βέλη κεραυνού.

Στην παλαιά Διαθήκη

Στην Παλαιά Διαθήκη συναντάμε πάλι το ουράνιο τόξο. Αναφέρεται μετά τον κατακλυσμό δηλαδή την δυνατή καταιγίδα που ξέσπασε στη γη και ο Νώε έφτιαξε την κιβωτό που συγκέντρωσε την οικογένειά του και ζεύγη από όλα τα είδη των ζώων για να τα σώσει. Αφού σταμάτησε η δυνατή βροχή βγήκε το ουράνιο τόξο για να σφραγίσει την υπόσχεση του Θεού ότι δεν θα ξαναβρέξει τόσο πολύ.

👉Πώς έγινε το ουράνιο τόξο;

Ένας όμορφος μύθος από τους ιθαγενείς της Βόρειας Αμερικής και συγκεκριμένα από τον Καναδά.

Παραμύθια

👉«Ο σπουργίτης και το ουράνιο τόξο» είναι ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ από το ανθολόγιο, παιδιά, της Α' και Β' τάξης.

👉Το παραμύθι «Ένα κομμάτι ουράνιο τόξο» είναι γραμμένο από τον Joan Aiken με εικονογράφηση του V. Ambrus.Η αφήγηση γίνεται από τον ηθοποιό Στέφανο Ληναίο.

Βιβλία

Πολλά βιβλία είναι εμπνευσμένα από το ουράνιο τόξο.

👉Ένα βιβλίο με ενδιαφέρον είναι και το παρακάτω. Μια πρωτότυπη ιστορία που δεν μοιάζει με άλλες.

Συγγραφέας: Γιολάντα Τσιαμπόκαλου

Εκδόσεις: Καστανιώτη

Επίσης  ενδιαφέρον έχουν και τα παρακάτω βιβλία.

👂Ακούστε το τραγούδι «Επτά ποτάμια» σε μουσική και στίχους του Γιώργου Χατζηπιερή. 

Τραγουδά η Ελευθερία Αρβανιτάκη και ο Δώρος Δημοσθένους.

Το ουράνιο τόξο από την αρχαιότητα ως και σήμερα, αποτελεί μια πηγή θετικών συναισθημάτων και μια εμπειρία που σαγηνεύει την καρδιά με την ομορφιά και τη μοναδικότητα της φύσης, η οποία απλόχερα μας προσφέρεται με όλα τα χρώματά της.

Εύα Γ.

Πηγή

http://www.kidsactivities.gr/%CF%87%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1/

https://pixabay.com/el/images/search/%CE%AF%CF%81%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%82/?pagi=3&

https://www.elniplex.com/%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%B8%CE%AF%CF%83%CE%B5%CF%84%CE%B5-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CF%8C%CE%BE-2/

Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών

Συζητώντας με τον αστρονόμο

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Πραγματοποιήσαμε άλλη μια επίσκεψη με τα παιδιά στη γειτονιά μας, στο Θησείο, που είχε τεράστιο ενδιαφέρον. Στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, το 1ο ερευνητικό κέντρο του νεότερου Ελληνικού κράτους, έχεις τόσα πολλά να ζήσεις και να μάθεις, που δεν αρκεί μία φορά.

Το Αστεροσκοπείο δημιουργήθηκε ύστερα από χρηματοδότηση του Γ. Σίνα για να αποτελέσει τον επίσημο φορέα μέτρησης της ώρας Ελλάδος.

Περίπατος στον Λόφο των Νυμφών

Ανηφορίσαμε στο Λόφο των Νυμφών, που είναι ένας από τους επτά ιερούς λόφους της αρχαίας πόλης των Αθηνών. Λατρεύονταν οι Νύμφες, που κατά την Ελληνική μυθολογία ήταν γυναικείες μορφές θεϊκής καταγωγής (κόρες του Δία), οι οποίες ζούσαν στα δάση κοντά σε πηγές και συνόδευαν τη θεά Άρτεμη. Συνδέονται με τον θεό Δία ως κόρες του ή τροφοί του κατά μια άλλη εκδοχή.

Φτάσαμε στο ιστορικό κτίριο Σίνα και συγκεκριμένα στο Μουσείο Γεωαστροφυσικής.

Στις 18 Μαΐου ήταν η Διεθνής Ημέρα Μουσείων.

Στην πρόσοψη του κτιρίου, στη μετόπη του, είναι γραμμένη μια λατινική φράση «Servare Intaminatum», που σημαίνει «να παραμείνει ανέπαφο». Ο ιδρυτής του Γ. Σίνας ήθελε να υποδηλώσει το μεγαλείο του έργου αλλά και ότι οφείλουμε σεβασμό στη φύση του, στο περιεχόμενό του.

Ο αστρονόμος, κύριος Δημήτρης Τσιμπίδας, μας έδειξε στον βράχο δεξιά τα γράμματα που απεικονίζονται και δείχνουν ότι εκεί ήταν ο ιερός λόφος των νυμφών. 

Έγραφε ΙΕΡΟΝ ΝΥΜΦ ΔΗΜ.

Το μουσείο

Στη συνέχεια μπήκαμε στο Μουσείο, στο χώρο όπου γεννήθηκε η σύγχρονη ελληνική αστρονομία, του πρώτου ερευνητικού ιδρύματος της νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Για να φτιαχτεί το κτίριο τη χρηματοδότηση την έκανε ο Γεώργιος Σίνας γι' αυτό έχει και το όνομά του.

Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1842 και ολοκληρώθηκε το 1846.

Το κτίριο φτιάχτηκε από τον σπουδαίο Δανό  αρχιτέκτονα Θεόφιλου Χάνσεν σε σταυροειδή κάτοψη δηλαδή σε σχήμα σταυρού, που η κάθε πλευρά είναι προσανατολισμένη σε ένα από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα (βόρεια, νότια, ανατολικά, δυτικά).Από πάνω έχει ανοιγόμενο θόλο και γενικά το κτίριο έχει στοιχεία βυζαντινού και νεοκλασικού ρυθμού.

Σε κάθε κομμάτι του κτιρίου υπάρχει κάτι διαφορετικό.

Η μέτρηση της ώρας

Στην ανατολική αίθουσα ή στην «αίθουσα του παρατηρητή» όπως λεγόταν, γινόταν η μέτρηση της ώρας Ελλάδος μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Υπάρχουν διάφορα τηλεσκόπια, μικρά και μεγάλα αφού είναι τα πλέον απαραίτητα επιστημονικά όργανα ενός Αστεροσκοπείου. Χωρίς αυτά η παρατήρηση των ουράνιων σωμάτων είναι αδύνατη. Λειτουργούν σαν γιγάντιοι συλλέκτες φωτός, που με τη βοήθεια κι άλλων οργάνων επιτρέπουν τη συλλογή διαφόρων στοιχείων  των ουράνιων σωμάτων (καταγραφή, μέτρηση της θέσης, εντοπισμός της κίνησης, χημική σύσταση). Όσο μεγαλύτερη είναι η διάμετρός τους τόσο περισσότερο φως συλλέγουν και κατά συνέπεια μπορούν να παρατηρήσουν το σύμπαν.

Αυτό όμως με το οποίο γινόταν η μέτρηση της ώρας είναι το λεγόμενο «Μεσημβρινό τηλεσκόπιο» γιατί μπορεί να δει μόνο από το βορρά μέχρι το νότο. Η στέγη πάνω από το τηλεσκόπιο άνοιγε και παρατηρούσαν τους αστέρες κατά το πέρασμά τους από τον μεσημβρινό.

Ο παρατηρητής που βρισκόταν στον χώρο κάθε βράδυ την ώρα που μεσουρανούσαν οι αστέρες, έλεγχε την ένδειξη ενός εκκρεμούς ακριβείας που υπήρχε δίπλα από το τηλεσκόπιο. Αν υπήρχαν αποκλίσεις από τον χρόνο που του έδειχναν τα αστέρια με την κίνησή τους, τότε διόρθωνε το ρολόι. Έτσι το εκκρεμές έδινε τον σωστό χρόνο. Ο ουρανός δεν έκανε λάθος.

Κάθε μεσημέρι στις 12:00 (σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό του Αστεροσκοπείου) μια μεταλλική σφαίρα που κρεμόταν από ιστό, πάνω από το θόλο του Αστεροσκοπείου, έπεφτε και την έβλεπαν από τη Μητρόπολη των Αθηνών. Τότε χτυπούσαν οι καμπάνες και έτσι ο κόσμος μάθαινε την ώρα και ρύθμιζε τα ρολόγια του. Φαίνεται απλό αλλά απαιτούσε κόπο για τον αστρονόμο. Το κρεβάτι του βρισκόταν δίπλα από το τηλεσκόπιό του καταγράφοντας την πορεία των αστεριών.

Οι αστρονόμοι λοιπόν έβγαζαν την ώρα Ελλάδος και την ανακοίνωναν στον κόσμο των Αθηνών αλλά κυρίως η ώρα έπρεπε να πάει στα καράβια για τον προσανατολισμό τους.

Ο χάρτης της Σελήνης

Στην ίδια αίθουσα είδαμε και τον περίφημο «Χάρτη της Σελήνης» που σχεδίασε ο Ιούλιος Σμιτ που εκδόθηκε το 1878, στο Βερολίνο.

Ο χάρτης αναφέρεται 

στο δέκατο κεφάλαιο του

μυθιστορήματος του Ιουλίου Βερν «Γύρω από τη Σελήνη»(1869)

Γύρω από τη Σελήνη

 

Ο Χάρτης της Σελήνης του Ι. Σμιτ ολοκληρώθηκε το 1874, αφού εργάστηκε για 26 έτη για την κατασκευή του και ήταν ο πιο λεπτομερής χάρτης της Σελήνης που είχε σχεδιαστεί μέχρι τότε. Περιέχει 33.000 λεπτομέρειες, από τις οποίες οι περισσότερες είναι κρατήρες που έχουν δημιουργηθεί με την πτώση μετεωριτών λόγω μη ύπαρξης ατμόσφαιρας. Πέφτουν στο έδαφος χωρίς να διαλυθούν αφού δεν υπάρχει τριβή με τον αέρα και αφήνουν το αποτύπωμά τους. Έχει μεγάλη επιστημονική αξία. Η χαρτογράφηση έγινε με τηλεσκόπιο που είχε διάμετρο 16 εκατοστά.

Βιβλιοθήκη

Στη βόρεια αίθουσα είδαμε τη βιβλιοθήκη όπου υπάρχουν παλιές εκδόσεις ιστορικών επιστημονικών συγγραμμάτων όπως είναι τα βιβλία του Τύχο Μπράχε και του Κοπέρνικου.

Υπάρχουν επίσης ιστορικά όργανα, όπως μετεωρολογικά, σεισμολογικά και αυτογραφικά του 19ου αιώνα.

Μηχανισμός Αντικυθήρων

Στη νότια αίθουσα υπάρχει το ακριβές αντίγραφο του Μηχανισμού των Αντικυθήρων ή Αστρολάβος των Αντικυθήρων σε τριπλάσιο μέγεθος από τον πρωτότυπο. 

Θεωρείται ότι είναι ο πρώτος υπολογιστής σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα.

Η μπροστινή πλευρά του μηχανισμού και η πίσω αποτυπώνουν τις οδηγίες χρήσης του μηχανισμού.

Ο κατασκευαστής του θεωρείται πως είναι ο Ίππαρχος, Έλληνας αστρονόμος που έζησε τον 2ο αιώνα π.Χ.

[Στο βίντεο που ακολουθεί παρακάτω οι αστρονόμοι εξηγούν τη λειτουργία του.]

👧Αφήσαμε πίσω μας το κτίριο Σίνα και κατηφορίζοντας τώρα το μονοπάτι, απολαμβάναμε  από ψηλά την ωραία θέα με την ιδιαίτερη αύρα που αποπνέει.

Βγήκαμε από το χώρο του Αστεροσκοπείου, προχωρήσαμε περίπου 120 μέτρα και συνεχίσαμε τον περίπατό μας, στα μονοπάτια της αστρονομίας, πάνω στο Λόφο της Πνύκας για να δούμε από κοντά το «Τηλεσκόπιο του Δωρίδη».

Μπήκαμε σ' έναν ξεχωριστό θόλο, που χρησιμοποιείται τώρα για εκπαιδευτικούς σκοπούς και επίδειξη.

Ο θόλος ανοίγει με χειροκίνητο μηχανισμό από το εσωτερικό για την παρατήρηση.

Εκεί είδαμε το τηλεσκόπιο, το οποίο εγκαταστάθηκε στο Αστεροσκοπείο του Θησείου στις αρχές του 20ου αιώνα, συγκεκριμένα  το 1902, έχει μήκος 5 μέτρα και φακό με διάμετρο 40 εκατοστά ενώ ζυγίζει περίπου  8,5 τόνους.

Ήταν το μεγαλύτερο τηλεσκόπιό μας μέχρι το 1959.

Από τότε έχουν τοποθετηθεί κι άλλα μεγαλύτερα τηλεσκόπια στην Ελλάδα, όπως στον Λόφο του Κουφού στην Πεντέλη Αττικής, στην Κρήτη, στο Κρυονέρι Κορινθίας ( Κοργιαλένιο τηλεσκόπιο).

Το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο σήμερα στην Ελλάδα έχει τοποθετηθεί στην κορυφή του Χελμού στα Καλάβρυτα (τηλεσκόπιο Αρίσταρχος) με φακό 2,3 μέτρων και ανήκει στο Εθνικό Αστεροσκοπείο.

«Ηλιοτρόπιον» του Μέτωνος

Ο χώρος που κατασκευάστηκε τελικά το Αστεροσκοπείο δεν ήταν καθόλου τυχαίος. Η περιοχή συνδέεται με τον αστρονόμο και γεωμέτρη Μέτωνα, που έστησε στην Πνύκα το «Ηλιοτρόπιον» για τις αστρονομικές του παρατηρήσεις.  

👉Το βίντεο που ακολουθεί έχει πολλές πληροφορίες από τους αστρονόμους του Αστεροσκοπείου. Αξίζει να το παρακολουθήσετε.

Πηγές:

https://gsri.gov.gr/foreas/ethniko-asteroskopeio-athinon-eaa/

http://www.gsrt.gr/central.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%91%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%B5%CE%AF%CE%BF_%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CF%8E%CE%BD

Αλήθειες- Χαλίλ Γκιμπράν

👉Λίγα, μα σπουδαία...

Καλό μου ημερολόγιο,

Τα πολύ σπουδαία πράγματα στη ζωή είναι πολύ λίγα και οι πιο πολλοί άνθρωποι αυτό το αγνοούν, ενώ όλοι θα μπορούσαν να το κατανοήσουν. Ο Χαλίλ Γκιμπράν (1883-1931) ή ο «άνθρωπος από τον Λίβανο» όπως είναι γνωστός στο παγκόσμιο κοινό, ήταν ποιητής, συγγραφέας, φιλόσοφος και καλλιτέχνης.

Υπάρχουν πολλές φράσεις του μέσα από τον τεράστιο «κήπο» των γραπτών του, που μας άφησε για να σκεφτόμαστε.

Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του με τίτλο «Τα σπασμένα φτερά», γράφει: «Ήρθα εδώ για να ζήσω για όλα και με όλα και όσα στοχάζομαι σήμερα στη μοναξιά μου, θα αντιλαληθούν Αύριο από το πλήθος. Όσα λέγω σήμερα με μια καρδιά, θα ειπωθούν Αύριο από χιλιάδες καρδιές.»

Ας διαβάσουμε μερικές φράσεις του:

1.Η καλοσύνη είναι η αρετή των δυνατών ανθρώπων.

2.Να είσαι ευγνώμων για τις δύσκολες στιγμές. Σου έδειξαν πόσο δυνατός μπορείς να είσαι.

3.Είναι οι μικρόψυχοι άνθρωποι εκείνοι που προσπαθούν να εξευτελίσουν τους άλλους.

4.Τα  απλά πράγματα στη ζωή, είναι και τα πιο συναρπαστικά.

5.Δεν υπάρχει απόλυτη αλήθεια.

6.Η αγάπη είναι ζωή. Και η ζωή αγάπη.

7.Πάντα να βάζεις αγάπη στη δουλειά σου.

8.Για να καταλάβεις την καρδιά και το μυαλό ενός ανθρώπου, δες τι σε εμπνέει να κάνεις.

9.Προσπάθησε να αντιμετωπίσεις τους κακούς τρόπους των ανθρώπων με ευχάριστο τρόπο.

10.Δες και τη θετική πλευρά της ζωής.

11.Δεν βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι στην πραγματικότητα. Τα βλέπουμε σύμφωνα με το ποιοι είμαστε εμείς.

12.Αφήστε χώρο στις σχέσεις σας.

13.Η αληθινή ομορφιά πηγάζει από μέσα μας.

14.Να είσαι ευγνώμων για τα καλά και τα άσχημα στη ζωή σου. Και τα δύο σου δίδαξαν κάτι.

15.Μέσα στη γλύκα της φιλίας υπάρχει γέλιο και μοίρασμα χαράς.

👉Δες...άκου...νιώσε!

Δυο κατσίκες σ' ένα γεφύρι- Σύνεση

Ανταμώθηκαν

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Μια αντάμωση μπορεί καμιά φορά να μην είναι καλή, όπως στην περίπτωση δυο κατσικών που συναντήθηκαν πάνω σ΄ ένα γεφύρι. «Καλή αντάμωση», ευχόμαστε όταν αποχαιρετιζόμαστε για να υπάρξει κι άλλη συνάντηση. «Εις το επανιδείν»,λέγαμε πιο παλιά στη λόγια γλώσσα.

Τι συνέβη όμως την στιγμή που συναντήθηκαν δυο κατσίκες πάνω στο γεφύρι;

Έδειξαν την απαραίτητη σύνεση για να ενεργήσουν σωστά;

Ας δούμε αυτή την ιστορία από το παλιό ανθολόγιο της Α' και Β' τάξης του δημοτικού, το 1974.

Δύο κατσίκες σ' ένα γεφύρι

ΔΥΟ κατσίκες ανταμώθηκαν μια φορά επάνω σ' ένα στενό γεφύρι.

Η μια είπε:

-Κάμε τόπο να περάσω εγώ!

-Εσύ να πας πίσω και ν' αφήσεις να περάσω εγώ πρώτα! αποκρίθηκε η άλλη θυμωμένη.

-Πώς είπες; φώναξε η πρώτη. Εγώ να κάμω τόπο να περάσεις εσύ; Είσαι στα σωστά σου;

-Έτσι; φώναξε τότε η άλλη. Δοκίμασε λοιπόν να περάσεις!

Το μάλωμα βάσταξε αρκετή ώρα με πολύ πείσμα.

Τέλος χύθηκαν η μια επάνω στην άλλη με μεγάλη ορμή. Χτυπούσαν τα κέρατά τους άγρια και θυμωμένα. Αλλά το γεφύρι ήταν στενό και γκρεμίστηκαν κι οι δυο τους.

Κάτω ήταν ποτάμι με βαθιά νερά. Οι δυο κατσίκες θα πνίγονταν χωρίς άλλο. Για καλή τους όμως τύχη, τις είδε ο βοσκός, έτρεξε, και με πολλά βάσανα κατόρθωσε να τις γλιτώσει.

(Από το βιβλίο Ιστορίες, Αριστείδη Κουρτίδη, Αναγνωστικό Β' Δημοτικού,1895)

👉Πώς συμπεριφέρθηκαν οι δυο κατσίκες;

Οι δυο κατσίκες δεν υπολόγισαν τις συνέπειες της συμπεριφοράς τους.

Το αδικαιολόγητο πείσμα τους τις οδήγησε σε έλλειψη σύνεσης.

Δεν έδειξαν την απαραίτητη σύνεση μπροστά στον κίνδυνο.

H απερισκεψία τους τις έκανε να πέσουν στο ποτάμι με κίνδυνο να πνιγούν.

Τι είναι η ΣΥΝΕΣΗ;

Ο τρόπος που ενεργούμε ή η συμπεριφορά που μας κάνει να είμαστε πρακτικοί, ώστε να πετυχαίνουμε τους στόχους μας.(Βιβλίο: 20 αξίες της Ζωής)

Στο λεξικό:

Ετυμολογία της λέξης:

(αρχαίο) σύνεσις < συνίημι: ακούω, αντιλαμβάνομαι, οδηγώ σε ρήξη)

Σύνεση είναι η σοφία που εφαρμόζει κανείς σε ζητήματα της καθημερινότητας.(Μπαμπινιώτη)

Συνώνυμες λέξεις:

Φρονιμάδα, σωφροσύνη, φρόνηση, περίσκεψη, λογική, σοφία

Αντίθετες λέξεις:

αμυαλιά, απερισκεψία, αστοχασιά, επιπολαιότητα, ανευθυνότητα, ανοησία, παρορμητισμός.(Λεξικό συνώνυμων, αντώνυμων, Σταθόπουλος Ν.)

Η σύνεση είναι:

Εξυπνάδα, που μας βοηθά να δούμε ποια μέσα είναι καλά και ποια όχι για να πετύχουμε έναν στόχο.

Εμπειρία, που μας προσφέρει επιχειρήματα ώστε να διακρίνουμε τα λάθη του παρελθόντος, να επωφελούμαστε απ' αυτά και να μην τα επαναλαμβάνουμε.

Λογική, που μας κάνει να κατανοήσουμε πόσο σημαντικό είναι να αξιολογούμε τα μέσα και τις ικανότητες που διαθέτουμε προτού κάνουμε οτιδήποτε.

ΠΡΟΤΑΣΗ

🐐Απαριθμήστε τις θετικές, συνετές αντιδράσεις που θα μπορούσαν να έχουν οι δυο κατσίκες.

🐐Πώς διαχειρίζονται τα μέσα που διαθέτουν για να αποκτήσουν το πέρασμα; (π.χ. κέρατα)

🐐Έχουν συνειδητοποιήσει τις δυνάμεις τους;

👉Δείτε το παραμύθι με διαφορετικό τρόπο στο παρακάτω βίντεο.

 

Θυμός και Αγάπη

Μια ιστορία

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Πολλές φορές όταν θυμώνουμε ανεβάζουμε τον τόνο της φωνής μας. Είναι κάτι που χρειάζεται να έχουμε μεγαλύτερο έλεγχο. Για να το καταφέρουμε να μη συμβαίνει, πρέπει να το σκεφτούμε πιο βαθιά και να το προσπαθήσουμε. Να κάνουμε σιωπή και να περιμένουμε λίγο. Η σιωπή μας γαληνεύει.

Ο Mahatma Gandhi είπε κάποτε μια ιστορία.

Μια μέρα, ένας σοφός ρώτησε τους μαθητές του:

«Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;».

«Επειδή χάνουν την ψυχραιμία τους» απάντησε κάποιος.

«Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν αφού ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους;» επέμεινε ο σοφός.

«Γιατί θέλουν να τους ακούσει» είπε ένας άλλος μαθητής.

«Και γιατί δεν μπορεί να του μιλήσει με χαμηλή φωνή;» ρώτησε πάλι ο δάσκαλος.

Διάφορες απαντήσεις δόθηκαν αλλά καμιά δεν τον ικανοποίησε.

«Ξέρετε γιατί ουρλιάζουν δυο άνθρωποι όταν είναι θυμωμένοι; τους είπε τότε.

«Επειδή όταν θυμώνουν, οι καρδιές τους απομακρύνονται πολύ. Έτσι για να μπορέσει ο ένας ν' ακούσει τον άλλο, πρέπει να φωνάξει δυνατά, ώστε να καλύψει την απόσταση. Όσο πιο οργισμένοι είναι, τόσο πιο δυνατά πρέπει να φωνάξουν για ν' ακουστούν.

Το  αντίθετο γίνεται, για παράδειγμα, όταν δυο άνθρωποι είναι ερωτευμένοι. Δεν έχουν ανάγκη να ξεφωνίσουν. Μιλούν σιγανά και τρυφερά, επειδή οι καρδιές τους είναι πολύ κοντά. Η απόσταση μεταξύ τους είναι ελάχιστη.

Μερικές φορές μάλιστα είναι τόσο κοντά, που δεν χρειάζεται ούτε καν να μιλήσουν. Ψιθυρίζουν μονάχα. Κι όταν η αγάπη τους είναι πολύ δυνατή, δεν είναι αναγκαίο ούτε καν να μιλήσουν, τους αρκεί να κοιταχτούν. Έτσι συμβαίνει πάντα κι όταν δυο άνθρωποι που αγαπιούνται πλησιάζει ο ένας τον άλλον».

Όταν συζητάτε, λοιπόν, μην αφήνετε τις καρδιές σας, να απομακρυνθούν, μη λέτε λόγια που σας απομακρύνουν, γιατί θα έρθει μια μέρα που η απόσταση θα γίνει τόσο μεγάλη, ώστε τα λόγια σας δεν θα βρίσκουν πια το δρόμο του γυρισμού.

Mahatma Gandhi