Το Σάββατο του Λαζάρου

 Η Ανάσταση του Λαζάρου

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Οι διακοπές του Πάσχα έφτασαν. Τα παιδιά αυτές τις μέρες θα ξεκουραστούν και θα έχουν πιο πολύ χρόνο να βρεθούν με τους γονείς τους και τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Συζητώντας μπορούν να μαθαίνουν περισσότερα για τη μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης. Σήμερα, Σάββατο του Λαζάρου, θα πάρουμε μια ''πρώτη γεύση'', όπως θεωρείται, της Μεγάλης Εβδομάδας. 

👀Ας δούμε όμως ποιος ήταν ο Λάζαρος.

Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και  ζούσε στη Βηθανία της Ιουδαίας. Αρρώστησε κάποια στιγμή βαριά. Οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία στην προσπάθειά τους να τον βοηθήσουν απευθύνθηκαν στον Ιησού που βρισκόταν στην Γαλιλαία. 

Ο Ιησούς όμως ήρθε στη Βηθανία, τέσσερις ημέρες μετά την ταφή του Λαζάρου. Όταν έφτασε προσευχήθηκε για αρκετή ώρα μπροστά από τον τάφο του και στη συνέχεια ζήτησε να του ανοίξουν την πλάκα του τάφου. Τότε είπε: ''Λάζαρε, δεύρο έξω'', δηλαδή ''Λάζαρε, βγες έξω''. 

Ο Λάζαρος μετά την εντολή του Κυρίου, σηκώθηκε και βγήκε απ' το μνήμα. Αναστήθηκε από τον τάφο. Έζησε για αρκετά χρόνια κι έγινε επίσκοπος.

Η Ανάσταση του Λαζάρου είναι μια αγαπητή γιορτή στον ελληνικό λαό. Πολλά έθιμα δηλαδή συνήθειες τιμούσαν αυτή τη μέρα. Ωστόσο με τα χρόνια ξεχάστηκαν με πολύ λίγες περιοχές να τα διατηρούν ζωντανά. 

⏳Σήμερα έχουν διασωθεί ελάχιστα μόνο έθιμα.

Τα παλιά χρόνια, την παραμονή της γιορτής, οι ''Λαζαρίνες'' ξεχύνονταν στα χωράφια και μάζευαν λουλούδια που με αυτά θα στόλιζαν το καλαθάκι τους. Στη γιορτή γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τα κάλαντα του Λαζάρου και έπαιρναν μικρό φιλοδώρημα, αυγά, φρούτα, άλλα φαγώσιμα και χρήματα.

Σε πολλά μέρη τραγουδούν τον Λάζαρο με διαφορετικά λόγια.

Πού ήσουν, Λάζαρε,

πού ήσουν κρυμμένος

και σε κλαίγαμε

οι αδελφές σου;

-Ήμουνα στο μνήμα μου κλεισμένος

και στο χαντάκι, χαντακωμένος!

-Σήκω, Λάζαρε 

και μην κοιμάσαι,

σήκω, που έρχονται 

τα Άγια Πάθη,

το Μέγα Σάββατο 

και η Λαμπρή!

Επίσης οι γυναίκες ζύμωναν για την ψυχή του Λαζάρου, ανήμερα το πρωί, ειδικά κουλούρια, ''τα λαζαράκια'' ή τα ''λαζαρούδια''. Είναι μικρά, αφράτα, ημίγλυκα ψωμάκια στα οποία έδιναν το σχήμα ανθρώπου τυλιγμένου σε σεντόνια (σπαργανωμένου), όπως ακριβώς παριστάνεται ο Λάζαρος στις εικόνες και στη θέση των ματιών έβαζαν δυο γαρίφαλα.

Για  να φτιάξετε κι εσείς ''λαζαράκια'' δείτε την παρακάτω συνταγή.