Το παιδί με το ταμπούρλο

 Στη χώρα του αμίλητου

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου μια πράξη ευγνωμοσύνης, γιατί ως τέτοια την εξέλαβα την κίνηση να μου χαρίσουν ένα βιβλίο για τα παιδιά του κόσμου. «Η Ανθολογία 20 Ελλήνων λογοτεχνών», εκδ. επίλογος, (για τη στήριξη του έργου της unicef) ήρθε στα χέρια μου ως δώρο από τους γονείς ενός μαθητή μου. Με συγκίνησαν βαθύτατα!

Διάλεξα να παρουσιάσω το ποίημα του Νίκου Γκάτσου «Το παιδί με το ταμπούρλο».

Το παιδί με το ταμπούρλο

Ζούσε κάποτε στον κόσμο τον αγιάτρευτο

ένα αγόρι ξεχασμένο κι απροστάτευτο

είχε ένα μικρό ταμπούρλο και το βάραγε

τι ψυχή βασανισμένη να 'ταν άραγε.

Ταμ-ταμ ταμ-ταμ η γειτονιά του δεν το κράταγε

ταμ-ταμ ταμ-ταμ πήρε τους δρόμους και περπάταγε

ταμ-ταμ ταμ-ταμ καπνός τριγύρω δε φαινότανε

ταμ-ταμ ταμ-ταμ μα κάπου πόλεμος γινότανε.

Τι τα θέλει τα βιβλία και τα γράμματα

σ' όλους έρχονται μια μέρα τα γεράματα

τι τα θέλει τα παλάτια τα μαλάματα

η ζωή κυλάει με δάκρυα και με κλάματα.

Ταμ-ταμ ταμ-ταμ κανένας τόπος δεν το χώραγε

ταμ-ταμ ταμ-ταμ στις ερημιές μακριά προχώραγε

ταμ-ταμ ταμ-ταμ ούτ' ένα φύλλο δεν κουνιότανε

ταμ-ταμ ταμ-ταμ μα κάπου πόλεμος γινότανε.

Νύχτα μέρα περπατούσε ασταμάτητα

σε λαγκάδια φουντωμένα δάση απάτητα

μα στου ποταμού την άκρη που αργοκύλαγε

το τσακάλι του πολέμου παραφύλαγε.

Ταμ-ταμ ταμ-ταμ με τ' άγριο νύχι του σημάδεψε

ταμ-ταμ ταμ-ταμ και μια ζωούλα ακόμη κλάδεψε

ταμ-ταμ ταμ-ταμ τ' αγόρι λες ονειρευότανε

ταμ-ταμ ταμ-ταμ μα γύρω πόλεμος γινότανε.

Κι όταν στις κορφές απάνω μέρα χάραξε

στη μικρή  καρδιά του μέσα κάτι σπάραξε

έτσι πέρασε στη χώρα του αμίλητου

και τ' αγρίμια του άλλου κόσμου γίναν φίλοι του.

Ταμ-ταμ ταμ-ταμ της γης ο κόρφος δεν το χώρεσε

ταμ-ταμ ταμ-ταμ μα πάντα πόλεμος γινότανε.

Το παιδί με το ταμπούρλο

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος

Ερμηνεία: Νανά Μούσχουρη

Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων

Πρόσφυγες ή Μετανάστες

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Η Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων τιμάται κάθε χρόνο στις 20 Ιουνίου. Το φαινόμενο του αναγκαστικού εκτοπισμού και την πολυπλοκότητά του προσπαθούμε να κατανοήσουμε με δυσκολία. Ωστόσο είναι απαραίτητο οι συζητήσεις να εντείνονται όπως γίνεται στα κανάλια, στις εφημερίδες στο διαδίκτυο.

Ας αφιερώσουμε λίγο από τον χρόνο μας για να σκεφτούμε τις δυσκολίες αυτών των ανθρώπων που ξεριζώνονται βίαια λόγω των συρράξεων ή διώξεων από τον τόπο που γεννήθηκαν και έζησαν. Οι άνθρωποι αυτοί εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και την πατρίδα τους με πολλή δύναμη ψυχής και κουράγιο.

Τα σχολεία σε όλο τον κόσμο, όπως και στην Ευρώπη, φιλοξενούν έναν αυξανόμενο αριθμό μαθητών προσφύγων. Πηγή: Μαθαίνουμε για τους πρόσφυγες 

Ας δούμε τώρα ποιον λέμε πρόσφυγα και ποιον μετανάστη.

Ναι, υπάρχει διαφορά κι έχει σημασία. Δημιουργούνται προβλήματα όταν συγχέονται οι δύο όροι.

Πρόσφυγας ονομάζεται κάθε άτομο που διαφεύγει από τη χώρα του επειδή γίνεται πόλεμος και γενικά ένοπλες συρράξεις ή διώκεται. Η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι πρόσφυγες είναι τόσο επικίνδυνη και δύσκολη για τη ζωή τους που αναγκάζονται να διασχίσουν τα σύνορα άλλων χωρών για να αναζητήσουν ασφάλεια και να ζήσουν ήρεμα και ειρηνικά. Φεύγουν τις πιο πολλές φορές κρυφά, με όποιο τρόπο μπορούν, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους. Περπατάνε χιλιόμετρα σε αντίξοες και επικίνδυνες συνθήκες ή μπαίνουν σε βάρκες και πλοία υπερφορτωμένα.

Οι πρόσφυγες δυστυχώς μέχρι να εγκατασταθούν σε έναν τόπο, γυρίζουν σε αρκετές άλλες χώρες, ζουν μεγάλες ταλαιπωρίες και συναντούν ανθρώπους που τους φέρονται ρατσιστικά. Πολλές φορές χάνουν τη ζωή τους.

Οι πρόσφυγες σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο δεν πρέπει να επιστρέφονται ή να επαναπροωθούνται σε καταστάσεις όπου κινδυνεύει η ζωή τους και η ελευθερία τους.

 Πηγή: Πρόσφυγας ή Μετανάστης;

Πρόσφυγες- Ποιοι είναι;

Πού πηγαίνουν οι πρόσφυγες;

Ποιος βοηθάει τους πρόσφυγες;

Δικαιώματα των Προσφύγων

Μετανάστης ονομάζεται κάθε άτομο που επιλέγει να μετακινηθεί όχι εξαιτίας κάποιας άμεσης απειλής, δίωξης ή θανάτου, αλλά κυρίως για να βελτιώσει τη ζωή του. Αναζητά εργασία και καλύτερες συνθήκες ζωής. Σε κάποιες περιπτώσεις θέλει να ενωθεί με μέλη της οικογένειάς του που ζουν αλλού.

Οι μετανάστες μπορούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους αν το επιλέξουν.

Πηγή: Πρόσφυγας ή Μετανάστης;

Μετανάστες - Ποιοι είναι;

Οι Έλληνες πριν από εκατό περίπου χρόνια που ζούσαν στα μέρη της Μικράς Ασίας και του Πόντου εκδιώχτηκαν βίαια από τον τόπο που ζούσαν και ήρθαν πρόσφυγες στην Ελλάδα.

Γεννημένοι πρόσφυγες

Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης

Ερμηνεία: Θεοδοσία Στίγκα

Μουσική:Γιώργος Δεσποτίδης

Μετά τον Α' και Β' παγκόσμιο πόλεμο πολλοί Έλληνες μετανάστευσαν από την Ελλάδα και αναζήτησαν καλύτερη ζωή σε χώρες όπως η Αμερική, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Γερμανία και σε άλλες χώρες για να εργαστούν. Πολλοί απ' αυτούς επέστρεψαν μετά από χρόνια στην Ελλάδα αλλά άλλοι παρέμειναν εκεί με τις οικογένειές τους και τους απογόνους τους.

Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία

Πριν μερικά χρόνια συνάντησα σ' ένα χωριό της Ηπείρου, στη Ροδαυγή Άρτας έναν κάτοικο του χωριού,τον κυριο Αριστείδη, που μου μίλησε για τη ζωή του και πως εκείνος αναγκάστηκε να μεταναστεύσει.Πάνω στην κουβέντα μου απήγγειλε ένα ποίημά του για την ξενιτειά.

Μου έφερε μάλιστα και το χαρτάκι που το έγραψε.Συγκινητικό!

Από τα αρχαία χρόνια οι μετακινήσεις των πληθυσμών, ήταν ένα συνηθισμένο φαινόμενο.

Οι λόγοι που γεννούν το φαινόμενο της μετανάστευσης είναι ποικίλοι και εξαρτώνται από τις συνθήκες που επικρατούν τη δεδομένη στιγμή στους τόπους διαμονής.

Ευρωπαίοι μετανάστες φτάνουν στην Αργεντινή

👀Μακάρι να μην χρειαζόταν να εγκαταλείψουν κάποιοι άνθρωποι τον τόπο τους για να μην υπήρχε αυτή η ημέρα. 

Την πόρτα ανοίγω το βράδυ - Μίκης Θεοδωράκης

Το Παιδί, η Πόλη και τα μνημεία

Ιστορική μνήμη-Εθνικός Κήπος

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Ο Γ. Σεφέρης είπε: «Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν, είναι σαν να σβήνεις ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον».

Συμμετείχαμε και φέτος στο πρόγραμμα «Το παιδί, η πόλη και τα μνημεία». Το πρόγραμμα αποτελεί πρωτοβουλία του Δήμου Αθηναίων και υλοποιείται  από την Τεχνόπολη σε συνεργασία με τις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Α' Αθήνας, και με την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Έχει την αιγίδα της Προεδρίας της Δημοκρατίας.

Μέσα από τον οδηγό για εκπαιδευτικούς επιλέξαμε τη διαδρομή 

«Εθνικός κήπος, ψήγματα ιστορίας». 

Ο Εθνικός κήπος είναι συνδεδεμένος με την ιστορία μας αλλά και ένα πολιτιστικό μνημείο της Ευρώπης. Επίσης αποτελεί έναν πράσινο χώρο στην Αθήνα για τον δροσισμό της.

 

Λίγα λόγια για την ιστορία του Εθνικού κήπου

Ο Κήπος δημιουργήθηκε από επιθυμία της βασίλισσας Αμαλίας, ως κήπος των Ανακτόρων.

Η θέση που επιλέχθηκε, στην άκρη της πόλης, ήταν υπερυψωμένη με θέα στον Σαρωνικό και την Ακρόπολη.

Έκαναν πολλές απαλλοτριώσεις ιδιόκτητων αγροτεμαχίων με δαπάνες του κράτους.

Τα έξοδα δημιουργίας και συντήρησης του κήπου πληρώνονταν από το βασιλικό ταμείο.

Ο κήπος σχεδιάστηκε ως φυσικό τοπίο με μεγάλα δέντρα, γιατί όπως είπε ο πατέρας του βασιλιά Όθωνα, Λουδοβίκος Α' της Βαυαρίας, «Σκιά, πολλή σκιά χρειάζεται η Αθήνα...».

Το πότισμα γινόταν εν μέρει από το αρχαίο δίκτυο του Πεισιστράτειου Υδραγωγείου, σε μια πόλη που είχε πρόβλημα λειψυδρίας.

«Οι Αθηναίοι υποφέρουν, αλλά η χλόη έχει πολύ καλώς εις την υγείαν την», αναφέρει ο Γάλλος συγγραφέας Εντμόντ Αμπού.

Πάντως λίγοι ήταν οι Αθηναίοι που χαίρονταν τον Kήπο:μόνο κάποιες οικογένειες που είχαν άδεια εισόδου, όταν οι βασιλείς έλειπαν από τα ανάκτορα.

ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ Ή ΕΘΝΙΚΟΣ

Ο βασιλικός κήπος μετονομάστηκε, για πρώτη φορά, σε Εθνικό το 1927 κατά την περίοδο της αβασίλευτης δημοκρατίας (1924-1935).Το 1935 ονομάστηκε πάλι βασιλικός όταν επανήλθε ο βασιλιάς Γεώργιος Β'. Το 1974 όμως ονομάστηκε οριστικά Εθνικός κήπος.

Επίσκεψη στον Εθνικό κήπο

Η παρακάτω φωτογραφία είναι πανόραμα του Κήπου από τον νότιο εξώστη των Ανακτόρων γύρω στο 1860. 

Η Αμαλία, το 1842, φύτεψε 8 από τους πανύψηλους φοίνικες, τις ουασινγκτόνιες, που υπάρχουν και σήμερα στην είσοδο της λεωφόρου βασιλίσσης Αμαλίας.

«Οι φοίνικες που έχω φυτέψει, ήδη αναπτύσσονται θαυμάσια και φαντάζομαι πως θα κάνουν τον περίπατό τους οι άνθρωποι ύστερα από 300 χρόνια κάτω απ' αυτούς. Έτσι περιγελώ όλους εκείνους που κουνούσαν το κεφάλι αμφιβάλλοντας για τα σχέδιά μου και την επιτυχία τους», έγραφε στο γράμμα προς τον πατέρα της, το 1846.

Ο Κήπος κατά την φύτευσή του.

Πηγή: Πανόραμα του Βασιλικού κήπου το 1860

Ερωτήματα για συζήτηση και δραστηριότητες στον κήπο

Κοιτάζοντας τα παιδιά την φωτογραφία συγκρίνουν με το παρόν.

Πώς θα ήταν ο χώρος αυτός χωρίς τα δέντρα;

Πώς τον φαντάζονται διακόσια χρόνια πριν;

Πώς θα ήταν η περιοχή αν είχε κτιστεί το παλάτι αλλού;

Αν η βασίλισσα Αμαλία προτιμούσε να ζωγραφίζει αντί να φυτεύει δέντρα;

Την εποχή που φτιάχτηκε, ήταν ένας κήπος για όλους ή μόνο για τους βασιλιάδες;

Τα παιδιά περιηγούνται στον κήπο.

Μαθαίνουν για τα είδη των φυτών του κήπου.

Αναρωτιούνται για τα μικρά είδη ζώων που υπάρχουν.

Μαθαίνουν για το πότισμα του κήπου και τη χρήση των λιμνών ως υδαταποθήκες.

Βλέπουν τα μικρά κτίσματα που υπάρχουν στον κήπο και κάνουν υποθέσεις για τη χρήση τους.

Ανακαλύπτουν προτομές διαφόρων προσώπων μιας άλλης εποχής.

Θαυμάζουν τα ψηλότερα δέντρα, τα δέντρα με το μεγαλύτερο κορμό, τα δέντρα με το μεγαλύτερο άνοιγμα κλαδιών(ομπρέλα).

Διαβάζουν γράμματα της βασίλισσας Αμαλίας στον πατέρα της.

Παρουσίαση του θεατρικού δρώμενου που είχαμε ετοιμάσει με ταυτόχρονη προβολή βίντεο της πορείας του προγράμματος που υλοποιήσαμε το 2022-2023. 

 

Πραγματοποιήθηκε εργαστήριο εικαστικών στο χώρο της Τεχνόπολης κατά την παρουσίαση του προγράμματος.

Η Έκθεση στην Τεχνόπολη

Τα δικά μας εκθέματα: πόστερ, αφίσες, κατασκευές

Η βόλτα στη γειτονιά με σχόλια από τα παιδιά.

«Ότι είναι χαλασμένο πρέπει να επιδιορθωθεί»

«Τα γκράφιτι δεν είναι ωραία παντού».

«Υπέροχος ο Θησέας στην πλατεία».

«Τα αστέρι του Δαβίδ δείχνει ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε διάφορα γεγονότα για να μην επαναληφθούν».

«Τα μνημεία μας μαθαίνουν και μας θυμίζουν πράγματα».

«Τα μνημεία τα σεβόμαστε».

Τα αγαλματάκια που εμπνεύστηκαν από αλουμινόχαρτο

Γοργόνες, χορεύτριες, ποδοσφαιριστές, αθλητές, αθλήτριες, μητέρα με μωρό κ.α. Έκαναν τις προτάσεις τους για τον δημόσιο χώρο που θα ήθελαν να τοποθετηθούν και γιατί.

Φυσικά δημιούργησαν με τα σώματά τους αγάλματα, παίζοντας.

Οι φοίνικες που κατασκευάσαμε για την έκθεση.

Τα παιδιά φυσικά παρουσίασαν το θεατρικό δρώμενο στους γονείς σε μια μικρή γιορτή που στήθηκε την τελευταία ημέρα του σχολικού έτους 2022-2023 στην τάξη. Προβλήθηκε και μια παρουσίαση με τη διαδρομή του προγράμματος.

👀Προβολή Παρουσίασης

Μουσικοκινητικό δρώμενο 5 λεπτών:

Tα παιδιά στήνουν τον Εθνικό κήπο μπροστά τους. Τα δέντρα πρώτα κάνουν την εμφάνισή τους, ακολουθούν τα λουλούδια, που παίζουν και χορεύουν μαζί τους και στη συνέχεια έρχεται το νερό με τα ψαράκια και τα δροσίζει όλα. 

Τα δέντρα και τα λουλούδια είναι όλα διαφορετικά μεταξύ τους όπως συμβαίνει στη φύση. Άλλωστε ήταν και μια διαπίστωση από την επίσκεψη στον κήπο.

«Η διαφορετικότητα είναι η ομορφιά του κόσμου.

Όλα αυτά συνέβησαν ακούγοντας το τραγούδι «Ο κήπος των Ευχών» από τον Μάριο Φραγκούλη.

👉Ας το απολαύσουμε.

Ήταν μια όμορφη διαδρομή που θέλεις να συνεχιστεί!

Μάης

Το πορτρέτο του Μάη

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Ο πέμπτος μήνας του ημερολογίου με διάρκεια 31 ημέρες είναι ο Μάιος ή Μάης. Στο Ρωμαϊκό δεκάμηνο ημερολόγιο ήταν ο τρίτος μήνας (Majus) και πήρε το όνομά του, κατά την επικρατέστερη εκδοχή από τη θεότητα Μαία (λατινικά Μάγια), μητέρα του θεού Ερμή. Ήταν η θεά της γονιμότητας και την τιμούσαν με θυσίες χοιριδίων στο βωμό της.

Ο Μάιος είναι ο μήνας των λουλουδιών και της βλάστησης. Στη λαϊκή συνείδηση συσχετίζεται με τα μάγια και τη μαγεία. Γι' αυτό υπάρχουν και οι προλήψεις ότι δεν πρέπει να γίνονται γάμοι τον Μάιο, ούτε κάποια σοβαρή εργασία τον μήνα αυτό. 

Μια παροιμία λέει: «Το Μάιο μήτε δέντρο να φυτέψεις, μήτε παιδί να παντρέψεις».

Γενικά οι λαϊκές ονομασίες του Μάη προέρχονται από τη φύση:

Πράσινος: στη φύση κυριαρχεί το πράσινο χρώμα

Κερασάρης: ωριμάζουν τα κεράσια

Τριανταφυλλάς: ανθίζουν οι τριανταφυλλιές

Λούλουδος: είναι ανθισμένα πολλά λουλούδια

Πανελλήνιο έθιμο την Πρωτομαγιά είναι το πλέξιμο των στεφανιών με λουλούδια και στάχυα («Μάηδες», «Μαγιοστέφανα») για την ευφορία και τη βλάστηση της Γης. Είναι μια μέρα νίκης, δύναμης και επικράτησης της φύσης που δίνει τη δική της μάχη, μια νίκη του καλοκαιριού έναντι του χειμώνα.

Τελικά μια μέρα νίκης της ζωής κατά του θανάτου.

Τα στεφάνια τα κρεμούν στις εξώπορτες ή στους εξώστες των σπιτιών μέχρι τις 24 Ιουνίου, οπότε τα καίνε στις φωτιές του Αϊ-Γιάννη.

Συνηθίζεται μάλιστα να βάζουν ένα σκόρδο για τη βασκανία ή ένα αγκάθι για τον εχθρό και γενικά ως αποτρεπτικά κάθε κακού.

Ο Μάιος σύμφωνα με μια δοξασία τα κάνει όλα νέα, μια νέα ζωή αρχίζει για τον άνθρωπο και τη φύση.

Ας ακούσουμε και το παλιό παιδικό τραγούδι που ξυπνάει μνήμες παιδικές και αλλοτινά όμορφα σχολικά χρόνια.

«Λουλούδια ας μαζέψουμε...»

👀Δείτε και τις προηγούμενες αναρτήσεις:

Η πρώτη μέρα του Μάη

Μάης

1η Μάη- Εργατική Πρωτομαγιά