Εκδρομή!

Με πούλμαν

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Θέλω να θυμάμαι αληθινά και την εκδρομή που κάναμε με πούλμαν στην όμορφη κατασκήνωση «ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ» στον Κάλαμo,την 1η Ιουνίου. Τα παιδιά την περίμεναν με λαχτάρα αυτή την εκδρομή που θα έκανε όλο το σχολείο μαζί. Το μεγάλο πούλμαν μας περίμενε στη γέφυρα Πουλόπουλου. Εμείς περιμέναμε λίγο ακόμα την Εύα που ξύπνησε ανήσυχη, μάλλον για την απόσταση. 

Να, τώρα επιβιβαζόμαστε όλοι. Καθισμένοι στις θέσεις και αφού βάλαμε τις ζώνες μας ξεκίνησε η «διαδρομή προς τη χαρά». Γιατί για παιχνίδια πηγαίναμε. Τι πιο ωραίο! 

Πέρασε γρήγορα η ώρα αν και είχε λίγη κίνηση στο δρόμο. Αφού φτάσαμε, κατεβήκαμε από το πούλμαν για να μπούμε στον χώρο της κατασκήνωσης. Ήταν πολύ όμορφα μέσα στα δέντρα! Όλα ήταν καθαρά και τακτοποιημένα.

Πρώτα φάγαμε το δεκατιανό μας γιατί η διαδρομή μας έκανε να πεινάμε περισσότερο απ' ότι στο σχολείο. Τα τραπέζια γέμισαν με διάφορα είδη φαγητών όπως τοστάκια, φρούτα, ξηρούς καρπούς , χυμούς....Δεν έλειψαν όμως τα κλασικά κεφτεδάκια με τα ντοματίνια και τα αγγουράκια σε ειδικά ταπεράκια. 

Μμμμ!Υπέροχα!

Στη συνέχεια κατά ομάδες με συνοδούς γυμναστές κατευθυνθήκαμε προς τα γήπεδα και τους χώρους παιχνιδιού.

Το παιχνίδι ξεκινά!

Έπειτα όλοι μαζί χορέψαμε στον χώρο με τις κερκίδες με κέφι και ενθουσιασμό!

Πριν αναχωρήσουμε παρατηρήσαμε πάλι τα ζωάκια που υπήρχαν και τα φωτογραφίσαμε.

Μικρά χελωνάκια κολυμπούσαν στο νερό και λιάζονταν στα βραχάκια.

Πιο πέρα ήταν μια λιμνούλα με πάπιες και όμορφους λευκούς κύκνους.

Τα παιδιά με φώναξαν με ενθουσιασμό να φωτογραφίσω το παγόνι όταν άνοιξε την εντυπωσιακή ουρά του. Το θαυμάσαμε λίγη ώρα μέχρι που την έκλεισε.

Σιγά σιγά ετοιμαστήκαμε για την επιστροφή μας.

Κάναμε τις γραμμές μας και επιβιβαστήκαμε ξανά στα πούλμαν για την επιστροφή αυτή τη φορά.

Η διαδρομή μας φάνηκε πιο σύντομη τώρα γιατί είμαστε χαρούμενοι και δεν είχε κίνηση στο δρόμο.

Στα πίσω καθίσματα γελάσαμε αρκετά παίζοντας «χαλασμένο τηλέφωνο». 

Θυμάμαι την τελευταία λέξη που ήταν μόνο ένα «σσσσς».

Κατεβήκαμε γελώντας από το πούλμαν και αφού κάναμε τις γραμμές μας όπως συνήθως επιστρέψαμε περπατώντας μέχρι το σχολείο όπου περίμεναν οι γονείς.

Και του χρόνου παιδιά!