Ρομπότ- ανακύκλωση

Ρομποτοοικογένεια

Καλό μου ημερολόγιο,

Σήμερα θα σου παρουσιάσω την οικογένεια τον ρομπότ που έφτιαξαν τα παιδιά. 

Ρομπότ, είναι μηχάνημα αυτόματης λειτουργίας που μπορεί ν' αντικαταστήσει τον άνθρωπο σε διάφορες υπηρεσίες. Έχει άλλοτε τη μορφή ανθρώπου και άλλοτε το σχήμα βραχίονα.

Μεταφορικά είναι ο άνθρωπος που σκέπτεται και εργάζεται μηχανικά, χωρίς τη δική του βούληση αλλά υπακούει σε εντολές. 

Ετυμολογικά η λέξη προέρχεται από την τσέχικη robota που σημαίνει εργασία, έργο. Σχηματίστηκε  από τον Τσέχο συγγραφέα Josef Capek και χρησιμοποιήθηκε κυρίως από τον αδελφό του Karel Capek(1890-1938) στο μυθιστόρημα R.U.R.(1920):Rossum's Universal Robots.

Στην τάξη ωστόσο κανείς δεν είχε μετατραπεί σε  «ρομποτάκι» που υπακούει σε εντολές αλλά ο καθένας ενεργοποιείται και  παίρνει πρωτοβουλίες γιατί οι δραστηριότητες αυτές ανήκουν στα ενδιαφέροντά του, τα οποία οδηγούν στη μάθηση αλλά και η μάθηση οδηγεί στην απόκτηση ενδιαφερόντων.

Ο δε ενθουσιασμός ενίσχυσε τη συνεργασία και φαίνεται αμέσως παρακάτω.

Πρώτα συγκεντρώσαμε τα κουτιά. Κουτιά μεγάλα, κουτιά μικρά, τετράγωνα, ορθογώνια. Άλλα με σχέδια και άλλα χωρίς, άλλα χρωματιστά και άλλα καφέ. Τα παιδιά έφεραν και ρολά από διάφορα χαρτιά. Διαλέξαμε και πολλά καπάκια απ' αυτά που συγκεντρώνουμε στο σχολείο. 

Τα υλικά τώρα είναι έτοιμα. 

Ξεκίνησε η συναρμολόγηση. 

Ποια κουτιά ταιριάζουν; 

- Αυτό θα πάρω για το σώμα.

-Αυτό ταιριάζει για κεφάλι;

-Μια χαρά είναι!

-Κι εγώ θα βάλω αυτό το μικρό κουτί για λαιμό.

-Θα κολλήσω το κουτί κατευθείαν στο κεφάλι χωρίς λαιμό.

-Τα χέρια τα θέλω τεντωμένα μπροστά.

-Α, σαν να αγκαλιάζουν...

-Ναι, ναι!

-Τα κόκκινα ποτήρια είναι γερά για πόδια.

-Ας βάλω αυτά τα καπάκια για μάτια. Ωραία δεν είναι;

-Ναι, ναι, πολύ ωραίο μέγεθος.

-Εγώ θα βάλω διαφορετικά καπάκια για μάτια.

-Εντάξει, ρομπότ είναι.

-Να κολλήσω κι αυτά τα καπάκια για κουμπιά που θα το ρυθμίζω.

-Πίσω από το κεφάλι θα κόψω το χαρτόνι για να έχω μια μυστική θήκη.

-Ωραία ιδέα!

-Όλα έτοιμα! Πάμε τώρα στην αίθουσα εικαστικών να τα βάψουμε.

Κι έτσι σιγά σιγά βάζοντας ο καθένας τα χρώματα της προτίμησής του, τα ρομπότ πήραν την τελική τους μορφή.

Ας τα δούμε:

Μετά από το Ζίκο δημιουργήθηκε η Ζίκι και στη συνέχεια «γεννήθηκαν» τα ρομποτάκια.

Δείτε την ανάρτηση Το ρομπότ και θα καταλάβετε.

Ο Θοδωρής Μ. θαυμάζει τον ήρωά του, που απέκτησε και το δεύτερο μάτι.

Ο Κωνσταντίνος Μ. έβαλε μεγάλα μάτια και γερά πόδια.

Η Ρόζα Κ. προτίμησε να βάλει διαφορετικά μάτια. Άλλωστε ρομπότ είναι.

Ο Παναγιώτης Κ. τοποθέτησε τα χέρια μπροστά, έτοιμα να αγκαλιάσουν.

Ο Δημήτρης Ζ. του έδωσε ύψος βάζοντας το κεφάλι όρθιο και στητό.

 «Εν δυο» βήμα γοργό.

Η Μανόλια Π. βρήκε τρόπο να κολλήσει τον λαιμό. 

Τα χεράκια μπροστά ζητάνε μια αγκαλιά.

Ο Τάσος Β. έβαλε και δυο κουμπιά στους ώμους για να το ρυθμίζει. 

Καρδιά «Αστέρι».

Η Εύα Γ. χρησιμοποίησε διαφορετικά κουτιά για όλα τα μέρη. 

Αυτά τα μάτια σίγουρα κάτι καλό κοιτάζουν.

Ο Φίλιππος Γ. έκανε τους συνδυασμούς των  χρωμάτων 

κι έτοιμος ο σωματοφύλακας.

Η Αλεξάνδρα Δ. προτιμά τα χέρια σε στάση προσοχής, 

με χαμόγελο γλυκό και όμορφο λαιμό.

Η Βασιλική Κ. με χέρια απλωμένα και ωραία χρώματα συνδυασμένα, μας χαμογελά γλυκά και ματάκια φωτεινά.

Η Μαργαρίτα Γ. «το ουράνιο τόξο θε να βγει» με ουράνια μουσική.

Η Σοφία Κ. τα χρώματα συνδυάζει 

και ζακέτα του βάζει. 

Στο πίσω μέρος του κεφαλιού

μια μικρή «φωλιά πουλιού».

Ο Ανδρέας Β., δίχως άλλο, γρήγορα επιλέγει για κεφάλι καρδιά και πόδια σταθερά.

Η Βίβιαν Β. με σώμα που γυαλίζει, 

χαρά πλημμυρίζει.

Η Μαργαρίτα Κ. βρήκε κουτί μεγάλο. 

Βάζει και δυο κουμπιά ψηλά και μας χαμογελά.

Να τώρα οι φίλοι στην τάξη χαμογελάνε και όμορφα περνάνε!