Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Η πέτρα γράφει βιβλίο. Μια διαπίστωση που έγινε, ύστερα από την προηγούμενη ανάρτηση με τον ομώνυμο τίτλο.
Πολλά μέρη στην Ελλάδα και όχι μόνο,
έχουν το όνομα Πέτρα, χτισμένα σε βράχους ή κοντά σε βράχους ή πάνω σε βράχους,
με πέτρινα σπίτια και ναούς, με παλάτια, λιθόστρωτα σοκάκια, δρόμους, πλατείες, βρύσες, φράχτες, τοίχους, κήπους.
Και συνεχίζω με τα αποσπάσματα από το βιβλίο του Ν. Θέμελη,
Η αναζήτηση:
«Απ' όλους αυτούς ο πατέρας εθαύμαζε τους χτίστες και τον δάσκαλο από την Μπάγια. Εθαύμαζε την ανθρώπινη δουλειά πάνω στην πέτρα, το λάξευμά της και το σχήμα που έπαιρνε, τη θεμελίωσή της, τη σωστή τοποθέτησή της σ' ένα σύνολο, το δέσιμό της με τις άλλες, την ομορφιά του αποτελέσματος. Μα πιο πολύ εθαύμαζε το ανθρώπινο μυαλό που δούλευε τη γνώση.»(σελ.37)
«Χτίζαμε σπίτια όπου κι αν μας καλούσανε. Σπίτια αρχοντικά, σπίτια απλών ανθρώπων, μέχρι και εκκλησίες...»
«Αγαπούσαμε τη δουλειά μας κι ας ήταν σκληρή. Δουλεύαμε καλά την πέτρα, γιατί την ξέραμε. Γνωρίζαμε τα χούγια της, τη φύση της, πώς την πιάνεις, πώς τη χτυπάς και πού ν' ανοίγει, πώς τη λαξεύεις, πώς την τοποθετείς και πώς χαντρώνεις.*...»
«Τα σχέδια με συνεπαίρνανε, δικά μου ή ξένα. Τα θεωρούσα απαραίτητα και για τα απλά τα σπίτια των απλών ανθρώπων. Να είναι με ακρίβεια για να μπορείς από τα πριν να πλησιάσεις την ομορφιά του μόχθου σου πάνω στην πέτρα.»
(Ν. Θέμελης, Η Αναζήτηση,σελ.49-50)
*χαντρώνω: διαπλέκω πέτρες στο χτίσιμο
Ας ταξιδέψουμε τώρα να γνωρίσουμε
διάφορα μέρη με το όνομα Πέτρα.
Εδώ κοντά πρώτα, στο κέντρο της Αθήνας, κάτω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, που βράχος παραμένει μετά από χιλιάδες χρόνια.
Μαύρες πέτρες - Αναφιώτικα
Η παλιά Αθήνα έχει πολλές ιστορίες να σου διηγηθεί. Μια πασίγνωστη περιοχή στο κέντρο της λεγόταν κάποτε «Μαύρες πέτρες». Είναι η περιοχή «Αναφιώτικα» στην Πλάκα. Η κατάλευκη περιοχή που μοιάζει με νησί των κυκλάδων λεγόταν «Μαύρες πέτρες» και υπήρχε εξήγηση γι' αυτό. Λένε ότι εκεί έμεναν δούλοι από την Αίγυπτο ή από την Αιθιοπία που κατοικούσαν στα σπήλαια. Ήταν σαν υπηρέτες των Οθωμανών.
Πετράλωνα
Τα Πετράλωνα, η περιοχή της Αθήνας κοντά στην Ακρόπολη, πήρε το όνομά της από τις αλάνες που γέμισαν με πέτρες, όταν προσπαθούσαν να εξομαλύνουν το δύσβατο έδαφος που ήταν κάποτε. Πετάχτηκαν τα κομμάτια της πέτρας, γέμισαν οι αλάνες κι έτσι πήρε το όνομά της η περιοχή.
Αν ταξιδέψουμε λίγο πιο μακριά από την Αθήνα
θα συναντήσουμε κι άλλες περιοχές
με το όνομα «Πέτρα».
Μια στάση λοιπόν στο Νησί της Λέσβου, στη Μυτιλήνη.
Πέτρα Λέσβου
Η Πέτρα είναι ένας μεγάλος οικισμός στα βόρεια παράλια της Λέσβου. Το όνομα το πήρε από τον μεγάλο βράχο που υπάρχει, στον οποίο είναι χτισμένος ο ναός της Παναγίας της Γλυκοφιλούσας και αποτελεί το κύριο αξιοθέατο της Πέτρας.
«Γλύφω» τις πέτρες
Στους βράχους της, η φύση, σαν γλύπτης σμίλεψε τα πρώτα της γλυπτά με τη διαβρωτική δύναμη του νερού και του αέρα.
Απέδωσε έργα ζηλευτά και ο γλύπτης δημιουργός, αφού τα θαύμασε, με τη δική του σκέψη, δουλεύοντας στο δικό του ύφος, αποτύπωσε έργα εύμορφα, εύσχημα, ζωντανά, παραστατικά «γλύφοντας» τις πέτρες.
Ο Γιώργος Σεφέρης έγραψε:
Σχέδια για ένα καλοκαίρι - Άνθη της πέτρας
Άνθη τη πέτρας μπροστά στην πράσινη θάλασσα
με φλέβες που μου θύμιζαν άλλες αγάπες
γυαλίζοντας στ' αργό ψιχάλισμα
Άνθη της πέτρας φυσιογνωμίες που ήρθαν
όταν κανένας δε μιλούσε και μου μίλησαν
που μ' άφησαν να τις αγγίξω ύστερα από την σιωπή
μέσα σε πεύκα σε πικροδάφνες και σε πλατάνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.