Αίσωπος
Καλό μου ημερολόγιο,
Η αλεπού είναι πονηρή στην πραγματικότητα;
''Στην αλήθεια'', κυρία, η αλεπού δεν είναι πονηρή, μου είπε ένας μαθητής μου. Μου άρεσε όπως το έθεσε, γιατί είναι αλήθεια ότι την αλήθεια αναζητούμε πάντα.
Ο Αίσωπος μπορεί να μας απαντήσει με τους μύθους;
Τίποτα δεν έχουμε να χάσουμε. Ας το αναζητήσουμε. Μέσα από την αναζήτηση φτάνουμε ''στην αλήθεια;'' Ένα από τα δυσκολότερα προβλήματα της φιλοσοφίας είναι η αξία της αλήθειας.
Zει κυριολεκτικά δίπλα μας, στα χωριά, στην ύπαιθρο και είναι μάλλον παρεξηγημένη. Η ζωή της παραμένει μυστήριο. Ένα πανέμορφο, πανέξυπνο ζώο και πολύ αποτελεσματικό στο κυνήγι.
Μας είναι πολύ γνωστή από τους μύθους του Αισώπου.
Ας δούμε σε έμμετρο λόγο (ποιητικό) πως παρουσιάζεται η αλεπού.
Η αλεπού και τα σταφύλια
Κάτω από την κληματαριά, σταφύλια για να φτάσει,
πηδούσε αδίκως μια αλεπού, που 'χε πολύ πεινάσει.
Κι αφού απέμεινε άκαρπη κι η τελευταία προσπάθεια
πήρε το δρόμο της γι' αλλού, λέγοντας με απάθεια:
''Τσάμπα τσαμπιά κυνήγησα, το χρόνο μου έχω χάσει, αφού οι ρώγες που 'θελα δεν έχουν ωριμάσει''.
Με παροιμία το 'πανε οι άνθρωποι καθάρια:
'' Όσα δε φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια''.
Το λιοντάρι και η αλεπού
Λιοντάρι σε γεράματα, πώς την τροφή του πιάνει;...
Τα ζώα που ενδιαφέρθηκαν και που κοντά του πήγαν
εύκολη λεία τ' άμοιρα για κείνο καταλήγαν.
Μόν' η αλεπού αδιάφορη το σπήλαιο προσπερνάει
και το λιοντάρι το γιατί δεν μπαίνει τη ρωτάει.
''Γιατί ίχνη βλέπω αρκετά από τα ζώα που μπήκαν
αλλά απ' αυτά κανένα τους δε δείχνει κι ότι βγήκαν...''
Έτσι κι οι ξύπνιοι άνθρωποι πρέπει το νου τους να έχουν
κι αν θέλουν ν' αποφύγουνε κινδύνους, να προσέχουν!
Η αλεπού και το λιοντάρι
Ποτέ λιοντάρι μια αλεπού δεν είχε δει μπροστά της.
Πρώτη φορά σαν το 'δε αυτή, έχασε τη μιλιά της.
Τρόμαξε και τη δεύτερη, όμως πολύ πιο λίγο.
Την τρίτη το συνήθισε και το 'κανε και φίλο.
Γιατί συχνά το βλέπουμε πως γίνεται στ' αλήθεια
να μαλακώνει αργά-αργά το φόβο η συνήθεια.
Η λιονταρίνα και η αλεπού
Μια λιονταρίνα η αλεπού ψιλό γαζί είχε πάρει
που ένα παιδί το έτος γεννά.'' Ένα, αλλά λιοντάρι!
με περηφάνια είπε αυτή. Γιατί έξω από το πλήθος
θα βρεις να υπάρχει το καλό, στην αρετή, στο ήθος.
Το κοράκι και η αλεπού
Κομμάτι κρέας κρέμονταν σε κορακιού το στόμα
που μια αλεπού το ζήλεψε κοιτώντας το απ' το χώμα.
Τον κόρακα κολάκεψε για τη μεγαλοσύνη
και βασιλέας των πουλιών μπορούσε, είπε, να γίνει
αρκεί να είχε και φωνή καλή να τραγουδήσει.
Κι ο κόρακας την αλεπού δοκίμασε να πείσει.
Κι όπως αφήνει ο καψερός το κρέας του, να κράξει,
τα καταφέρνει η πονηρή τη λιχουδιά ν' αρπάξει.
Και πριν να φάει τη λεία της, του είπε την αλήθεια
που από βόλι πιότερο του πλήγωσε τα στήθια:
''Όλα θα τα 'χες κόρακα, τίποτε να ζηλεύεις,
αν αποκτούσες και μυαλό, γι' αυτό δε βασιλεύεις''.
Αλεπού με φουσκωμένη την κοιλιά
Μια θεονήστικη αλεπού μπήκε σε μια κουφάλα
βελανιδιάς γιατί είδε εκεί τροφή βοσκού αφημένη.
Κι αφού καλά ντερλίκωσε, να φάει δεν είχε άλλα,
πήγε να βγει, μα ήταν χοντρή κι έμεινε σφηνωμένη.
Κι απ' έξω μια άλλη αλεπού της σφύριξε τη λύση:
να περιμένει για να βγει, αφού... αδυνατίσει.
Αν δεν πετύχεις μόνος σου απαλλαγή ενός πόνου
θα στην προσφέρει, θες δε θες, το πέρασμα του χρόνου.
Η αρκούδα και η αλεπού
Για την καλή της την καρδιά μια αρκούδα όλο καυχιέται
γιατί δεν τρώει πτώματα, φιλάνθρωπη περνιέται...
''Μα αν ήσουνα φιλάνθρωπη'', κάποια αλεπού της λέει,
''νεκρούς μονάχα θα 'τρωγες κι όχι όποιον αναπνέει''.
Αυτούς που είναι υποκριτές ο μύθος κατακρίνει-
δε γίνεται τον ποταμό να υποκριθεί μια κρήνη...
Η κολοβή αλεπού
Ήταν που λέτε μια φορά
κάποια αλεπού δίχως ουρά.
Κι ήταν χωρίς ίχνος αιδούς
περίγελως κάθ' αλεπούς.
Για να μη νιώθει πια ντροπή
στις άλλες σκέφτηκε να πει
κι αυτές να γίνουν κολοβές
γιατί είν' οι ουρίτσες περιττές
κι αστεία δείχνουν τα κορμιά
χάνοντας κάθε ομορφιά...
Κάποια το ίδιο πονηρή
δίνει απάντηση σκληρή:
''Προσέξτε κάθε συμβουλή
που δίνει όποιος σας φθονεί...
αφού οι ουρές μας αν κοπούν
πού 'ναι αυτής δε θα ρωτούν...''
Η καλιακούδα και η αλεπού
Μια καλιακούδα που πεινά
προσμένει πότε μια συκιά
σύκα θα κάνει μέλι.
Και μια αλεπού την είδε εκεί
να περιμένει ώρα πολλή.
Σαν έμαθε τι θέλει,
έκανε γέλιο τρανταχτό
κάτω απ' το δέντρο το ξερό
να κατεβεί της γνέφει:
''Η ελπίδα κι αν παραπλανά
και για βοσκή σε σεργιανά,
καθόλου όμως δεν τρέφει''.
Πηγές:
Ανακτήθηκαν 10/3/2022
Η αλεπού και τα σταφύλια
Η αλεπού και το λιοντάρι
Η λιονταρίνα και η αλεπού
Αλεπού με φουσκωμένη την κοιλιά
Η αρκούδα και η αλεπού
Το κοράκι και η αλεπού
Η κολοβή αλεπού
Η καλιακούδα και η αλεπού
100 ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ
Έμμετρη απόδοση Ι.Ν.Κυριαζής
Αθήνα,2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.